Kwestia zła w psychiatrii
Abstrakt
Psychiatry, being a discipline of applied knowledge, rather doesnotdecideon what is wrong. It refers to the arrangements madeby the basic sciences on which it is based. Nevertheless, psychiatryhasthetaskofrefrainingfromjudgingmanmorally,on the basis of his deeds if, on the basis of clinical knowledge it judgesthemassymptomsofmentaldisorder.Thispostulatearises from the assumption that disorder is not man’s free choice, atthesametimelimitinghisabilitytodifferentiatebetweengood and evil, as well as the possibility of influencing his own behaviour. In the face of constant changes in the understanding of the essence of mental disorders and the rules of therapeutic proceedings, contemporary psychiatrist every single time has to make decisions judging the connections between man’s behaviour and the condition of his mental health. On one hand, it resultsfromthehistoryofpsychiatry,whichobservedmentalhealth disordersinsituationspreviouslyperceivedasevil.Ontheother hand, it results from using psychiatry in solving social and political problems, especially in totalitarian systems. Contemporaryprogressofdevelopmentalpsychologyanddevelopmentalneurophysiologyforcesustopaycloserattentiontothe influence of parental care and education on the possibility of the developmentofmentalhealthdisorders.Abandoningtheprevention of mental disorders where, in the light of empirical research resultsitseemspossible,appearsasthesourceoffutureevil. Contemporary psychiatry, focusing on the participation of genetic information and the epigenetic nature of development canbealsofoundinatrap of determinism, limiting the meaning of man’s individual influence on his personal development, including using the possibility of maintaining mental health.Copyright (c) 2017 Horyzonty Wychowania
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Uwagi dotyczące praw autorskich
Autorzy publikujący w tym czasopiśmie wyrażają zgodę na następując warunki:
- Autorzy zachowują prawa autorskie, przyznając czasopismu prawo do pierwszej publikacji swojego tekstu jednocześnie zarejestrowanego pod numerem licencji CC BY-ND, która pozwala innym na korzystanie z tego tekstu z uznaniem autorstwa tekstu oraz pierwotnej publikacji w tym czasopiśmie.
- Autorzy proszeni są o nawiązywanie odrębnych, dodatkowych porozumień wynikających z umowy, dotyczących dystrybucji opublikowanej w czasopiśmie wersji tekstu nie na prawach wyłączności (np. opublikowanie go w repozytorium instytucji lub w innym czasopiśmie), z potwierdzeniem pierwszej publikacji w tym czasopiśmie.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych: