Funkcja integracyjna pieśni a tożsamość osobowa i społeczna
Abstrakt
Tożsamość jest problemem, który szczególnie interesuje
badaczy w kontekście zmian zachodzących w ostatnim stuleciu.
Obecnie na temat tożsamości toczą się dyskusje na gruncie różnych
nauk w obliczu procesów jednoczącej się Europy. Problem
ten można określić jako wyzwanie nie tylko dla edukacji XXI
wieku, ale dla całego życia społeczno-gospodarczego zarówno
jednostki, jak i narodów.
Niniejszy artykuł jest komunikatem z badań przeprowadzonych
na materiale tekstowym polskich pieśni religijnych oraz wywiadach
nieskategoryzowanych z uczestnikami koncertów muzyki
religijnej, zarówno twórcami pieśni, wykonawcami, jak i słuchaczami.
Autorka przede wszystkim chce wskazać na funkcję
integracyjną pieśni oraz śpiewu, a tym samym na idące za tym
poczucie tożsamości osobowej i społecznej członków danej
grupy słuchającej lub wykonującej utwory. Należy zwrócić uwagę,
iż integracja odnosi się w tym miejscu do grupy złożonej z różnych
osób, w której jednym ze środków integrujących jest śpiew.
Pieśń w tym wypadku jawi się jako nośnik pewnych wartości
uznawanych i urzeczywistnianych przez grupę osób. W drugiej
części artykułu autorka określiła funkcję religijno-formacyjną pieśni,
która to funkcja z jednej strony odnosi się do wychowania,
a z drugiej wiąże się z procesem tożsamości u człowieka
Copyright (c) 2017 Horyzonty Wychowania
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Uwagi dotyczące praw autorskich
Autorzy publikujący w tym czasopiśmie wyrażają zgodę na następując warunki:
- Autorzy zachowują prawa autorskie, przyznając czasopismu prawo do pierwszej publikacji swojego tekstu jednocześnie zarejestrowanego pod numerem licencji CC BY-ND, która pozwala innym na korzystanie z tego tekstu z uznaniem autorstwa tekstu oraz pierwotnej publikacji w tym czasopiśmie.
- Autorzy proszeni są o nawiązywanie odrębnych, dodatkowych porozumień wynikających z umowy, dotyczących dystrybucji opublikowanej w czasopiśmie wersji tekstu nie na prawach wyłączności (np. opublikowanie go w repozytorium instytucji lub w innym czasopiśmie), z potwierdzeniem pierwszej publikacji w tym czasopiśmie.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
