Samozatrudnienie absolwentów szkół wyższych jako potencjalna miara ich przedsiębiorczości
Abstrakt
CEL NAUKOWY: Wcześniejsze badania dotyczące losów absolwentów różnych uczelni opierały się na ankietach. Obecnie po pełnym wdrożeniu (w 2017 r.) systemu wykorzystującego połączone dane POLon i ZUS (dostępne w raportach dotyczących ekonomicznych losów absolwentów dostępnych na stronie www.ela.nauka.gov.pl) możliwe jest pogłębienie i poszerzenie badań. Celem analiz w tym artykule jest weryfikacja hipotezy o związku kształcenia na danym kierunku studiów z przedsiębiorczością absolwentów.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Dla weryfikacji sformułowanej wyżej hipotezy analizie poddano dane dotyczące takich uczelni, których absolwenci roczników 2014 i 2015 byli odnotowani jako samozatrudnieni w ponad 10%. Dla celów analizy sortowano i agregowano dane szczegółowe dotyczące poszczególnych grup absolwentów.
PROCES WYWODU: Analiza objęła dane dotyczące roczników 2014 (w dwa lata po uzyskaniu dyplomu) i 2015 (w rok po uzyskaniu dyplomu). Analizowano kierunki, które charakteryzują się najwyższym działem samozatrudnionych i największą bezwzględną liczbą samozatrudnionych. Analizowano także kierunki, których absolwenci są w istotnej części samozatrudnieni, a pojawiają się na wielu uczelniach.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analizy dają podstawę do stwierdzenia, że w przypadku kierunków związanych z obszarem nauk o zdrowiu samozatrudnienie nie ma związku z przedsiębiorczością, lecz wynika ze „zwyczajowych praktyk w dziedzinie” lub nacisku potencjalnych pracodawców. Natomiast w przypadku kierunków związanych z dziedziną nauk ekonomicznych studia kreują postawy przedsiębiorcze, a także zawierają w swej naturze takie efekty kształcenia, które sprzyjają podjęciu decyzji o samozatrudnieniu.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z analiz wynika, że – w szczególności dla kierunków z obszaru nauk o zdrowiu – właściwe byłoby wprowadzenie do zakładanych efektów kształcenia takich elementów wiedzy i umiejętności, które sprzyjać będą podejmowaniu samozatrudnienia i prowadzeniu działalności gospodarczej.
Bibliografia
Kaczorowski, P. (2012). Samozatrudnienie jako forma rozwoju przedsiębiorczości w województwie łódzkim – ocena dotychczasowego stanu, bariery i perspektywy. W: E. Kwiatkowski (red.), Popytowe i podażowe aspekty rozwoju kapitału ludzkiego w regionie łódzkim. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 233 260.
Karkowska, D. i Włodarczyk, W.C. (2013). Prawo medyczne dla pielęgniarek. Warszawa: Wolters Kluwer Polska S.A.
Lasocki, B. i Skrzek-Lubasińska, M. (2016). Samozatrudnienie w Polsce – problemy definicyjne, dostępność danych i ich interpretacja. Wiadomości Statystyczne, 7(662), 1 16.
Puzio-Wacławik, B. (2013). Samozatrudnienie jako element systemowego wsparcia rynku pracy w Polsce. The Central European Journal of Social Sciences and Humanities, 197 207.
Rocki, M. (2017a). Ocena dopasowania oferty dydaktycznej kierunków ekonomicznych do potrzeb rynku pracy na podstawie czasu poszukiwania pracy przez absolwentów. Handel Wewnętrzny, 4(369), 156 168.
Rocki, M. (2017b). Samozatrudnienie absolwentów polskich uczelni rocznika 2014. e-Mentor, 4(71), 4 10.
Rocki, M. (2018a). Kierunki atypowe: szansa czy ślepa ścieżka? Humanities and Social Sciences, w przygotowaniu do druku.
Rocki, M. (2018b). Rynkowa wycena absolwentów kierunków ekonomicznych rocznika 2014. Ekonomista, 1, 89 100.
Rozporządzenie wykonawcze komisji (UE) 2016/8 z dnia 5 stycznia 2016 r. określające cechy techniczne modułu ad hoc na 2017 r. dotyczące samozatrudnienia. Załącznik. Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, tom 59, 6 stycznia 2016, 35 40.
Skrzek-Lubińska, M. (2018). Dyskusja nad pojęciem „samozatrudnienie”. Problemy definicyjne i analityczne. W: M. Skrzek-Lubińska i R. Sobiecki, Samozatrudnienie. Konieczność czy wybór przedsiębiorczych? Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
Tyrowicz, J., Smyk, M. i Liberda, B. (2017). Talent workers as enterpreneurs: a new approach to aspirational self-employment. Bank i Kredyt, 48(6), 571 592.
Copyright (c) 2018 Marek Rocki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Uwagi dotyczące praw autorskich
Autorzy publikujący w tym czasopiśmie wyrażają zgodę na następując warunki:
- Autorzy zachowują prawa autorskie, przyznając czasopismu prawo do pierwszej publikacji swojego tekstu jednocześnie zarejestrowanego pod numerem licencji CC BY-ND, która pozwala innym na korzystanie z tego tekstu z uznaniem autorstwa tekstu oraz pierwotnej publikacji w tym czasopiśmie.
- Autorzy proszeni są o nawiązywanie odrębnych, dodatkowych porozumień wynikających z umowy, dotyczących dystrybucji opublikowanej w czasopiśmie wersji tekstu nie na prawach wyłączności (np. opublikowanie go w repozytorium instytucji lub w innym czasopiśmie), z potwierdzeniem pierwszej publikacji w tym czasopiśmie.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
