Znaczenie strategii relacyjnych w  stymulowaniu innowacyjności

Halina Smutek

doi:10.17399/HW.2018.174423

Halina Smutek Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Wydział Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych, Katedra Strategii Zarządzania i Rozwoju Organizacji http://orcid.org/0000-0001-8749-7168

DOI: https://doi.org/10.17399/HW.2018.174423

Słowa kluczowe: klastry, innowacje otwarte, strategie relacyjne

Abstrakt

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na znaczenie strategii relacyjnych w stymulowaniu aktywności innowacyjnej podmiotów funkcjonujących w ramach struktur klastrowych.

PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie: jaki jest wpływ współpracy w klastrach na aktywność innowacyjną przedsiębiorstw? W realizacji tak postawionego celu wykorzystano między innymi: studia literatury przedmiotu, analizę danych GUS dotyczących poziomu innowacyjności polskich przedsiębiorstw z uwzględnieniem firm działających w klastrach oraz dane pochodzące z raportu The Global Innovation Index.

PROCES WYWODU: W artykule wskazano na znaczenie klastrów jako miejsca, gdzie przedsiębiorstwa, dzięki wchodzeniu w relacje z innymi podmiotami sektora biznesu, jednostkami naukowo‑badawczymi oraz organizacjami sektora publicznego, mogą budować potencjał innowacyjny.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie analizy danych statystycznych GUS za lata 2013- 2016 podjęto próbę oceny aktywności innowacyjnej polskich przedsiębiorstw oraz zakresu współpracy w realizacji projektów innowacyjnych z innymi podmiotami sektora biznesu, jednostkami badawczo- rozwojowymi oraz instytucjami sektora publicznego.

WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W modelach biznesowych współczesnych przedsiębiorstw innowacje stanowią jeden z podstawowych elementów decydujących o konkurencyjności i wynikach ekonomicznych. Mając na uwadze powyższe, szczególnego znaczenia nabierają działania, których celem jest wspieranie otoczenia biznesowego oraz środowiska badawczo-rozwojowego, z uwzględnieniem obowiązujących w tym obszarze regulacji prawnych. Istotnym czynnikiem wpływającym na jakość relacji współpracy w projektach innowacyjnych jest również zapewnienie dostępu do technologii i specjalistycznego wyposażenia oraz podejmowanie inicjatyw mających na celu budowanie relacji zaufania i zaangażowania opartych na sprzyjającej kulturze.

Bibliografia

Brandenburger, A. i Nalebuff, B. (1996). Coopetition. New York: Doubleday.

Chesbrough, H.W. (2003). Open Innovation: The New Imperative for Creating and Profiting from Technology. Harvard: Harvard Business School Press, 67.

Chesbrough, H., Vanhaverbeke, W. i Wess, W.J. (2014). New Frontiers in Open Innovation. Oxford: Oxford University Press.

Cygler, J. (2009). Kooperencja przedsiębiorstw. Czynniki sektorowe i korporacyjne. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH w Warszawie.

Czakon, W. (2017). Świadomość sieciowa w strategiach relacyjnych. Organizacja i kierowanie, 2, 93.

Dagnino, G.B., Le Roy, F., Yami, S. i Czakon, W. (2008). Strategie koopetycji – nowa forma dynamiki międzyorganizacyjnej? Przegląd Organizacji, 6.

Dahl, M.S. i Pedersen, C. (2003). Knowledge Flows through Informal Contacts in Industrial Clusters: Myths and Realities?. Danish Research Unit for Industrial Dynamics, DRUID Working

Paper, No 03-01.

Dyer, J.H. i Singh, H. (1998). The Relational View: Cooperative Strategy and Sources of Interorganizational Competitive Advantage. Academy of Management Review, Vol. 23, No. 4,661.

Enright, M.J. (2000). Survey on the Characterization of Regional Clusters: Initial Results, Working Paper. Institute of Economic Policy and Business Strategy: Competitiveness Program. Hong Kong: University of Hong Kong.

Etzkowitz, H. (2002). The Triple Helix of University-Industry-Government Implications for Policy and Evaluation, Science Policy Institute. Working Paper 2002 (Stockholm), No. 11, p. 3.

European). Innovation Europe – Results from the Third Community Innovation Survey (CIS3) for the EU.

Gorynia, M. i Jankowska, B. (2008). Klastry a międzynarodowa konkurencyjność i internacjonalizacja przedsiębiorstwa. Warszawa: Difin, 34.

Hagel, J. i Brown, J.S. (2006). Organizacja jutra. Zarządzanie talentem, współpracą i specjalizacją. Gliwice: Wydawnictwo Helion.

Kay, J. (1996). Podstawy sukcesu firmy. Warszawa: PWE.

Karpacz, J. (2012). Swoboda działania organizacji jako klasyczne i ponadczasowe zagadnienie stanowiące wyzwanie dla zarządzania strategicznego. W: R. Krupski, Zarządzanie strategiczne Quo vadis?, Prace Naukowe WSZIP, Nr 22, 103.

OECD. (1999). Managing National Innovtion Systems. Paris.

Porter, M. (2001). Porter o konkurencji. Warszawa: PWE.

Prahalad, C.K. i Hamel, G. (1999). Przewaga konkurencyjna jutra: strategie przejmowania kontroli nad branżą i tworzenia rynków przyszłości. Warszawa: Business Press.

Puślecki, Ł. i Staszków, M. (2014). Alianse otwartych innowacji jako nowa forma współpracy firm biofarmaceutycznych. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, 132.

Stańczyk-Hugiet, E. (2011). Relacyjne modele wzrostu przedsiębiorstwa. W: J. Skalik (red.), Zmiana warunkiem sukcesu. Przełamywanie barier rozwoju i wzrostu przedsiębiorstw. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 257.

Skalik, J. (2011). Zmiana warunkiem sukcesu. Przełamywanie barier rozwoju i wzrostu przedsiębiorstw. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

West, J., Vanhaverbeke W. i Chesbrough, H. (2006). Open Innovation, Researching a New Paradigm. New York: Oxford University Press, 256-278.

Strony www:

GUS. (2017). Działalność innowacyjna przedsiębiorstw w Polsce w latach 2014-2016. Pozyskano

z: file:///C:/Users/User/Desktop/dzialaln_innowacyjna_przedsiebio_w_polsce_w_latach_

-2015.pdf (dostęp: 24.03.2018).

GUS. (2018). Działalność innowacyjna przedsiębiorstw w latach 2014-2016. Pozyskano z: https://

stat.gov.pl/obszary-tematyczne/nauka-i-technika-spoleczenstwo (dostęp: 24.03.2018).

The Global Innovation Index. (2017). Innovation Feeding the World. Pozyskano z: http://www.wipo.

int/edocs/pubdocs/en/wipo_pub_gii_2017.pdf (dostęp: 25.04.2018).