Ignatian Pedagogy and Its Religious Inspirations
Abstrakt
Cel naukowy: Celem niniejszego artykułu jest ukazania religijnych inspiracji, jakie legły u podstaw pedagogiki ignacjańskiej.
Problem i metody badawcze:Problemami badawczymi były pytania dotyczące najważniejszych idei, które znajdują się w duchowości ignacjańskiej, bazującej na doświadczeniu egzystencjalnym św. Ignacego Loyoli, a które stanowią źródło inspiracji dla pedagogiki ignacjańskiej. Bazując na literaturze przedmiotu, analizowane był podstawowe idee duchowości ignacjańskiej i ich wpływ na powstanie i rozwój pedagogiki ignacjańskiej.
Proces wywodu:Wychodząc od historycznych etapów kształtowania się kluczowych elementów duchowości jezuickiej, ukazane zostały kluczowe momenty doświadczenia duchowego, jakie miał św. Ignacy z Loyoli. Interpretacja założeń tradycji ignacjańskiej i wiążącej się z nią duchowości umożliwiła wskazanie najważniejszych idei, które stanowią źródła pedagogiki ignacjańskiej.
Wyniki analizy naukowej:Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że współczesna koncepcji edukacji powinna być budowana na właściwej koncepcji człowieka. Jedną z propozycji jest koncepcja człowieka, jaką odnajdujemy w pedagogice ignacjańskiej. Koncepcja ta inspiruje się duchowością ignacjańską i opisuje człowieka w perspektywie aktu stwórczego Boga i Jego miłości. W tym kontekście szczególnie istotne są kwestie dotyczące indywidualności i wolności każdej osoby.
Wnioski, innowacje, rekomendacje:Funkcjonowanie człowieka w zmieniającym się i zglobalizowanym świecie oznacza nieustanną konieczność do reagowania na zmiany. W związku z tym edukacja powinna być rozumiana jako oswajanie człowieka ze zmianą, co stanowi konieczny warunek jego rozwoju, a tym samym postępu społeczeństwa. Skuteczna w tym względzie jest pedagogika ignacjańska, która zakłada wszechstronny rozwój człowieka i stawia obok niego drugą osobę – wychowawcę/mentora pełniącego funkcję swego rodzaju świadka toczącej się historii życia.
Bibliografia
Arrupe, P. (1981). Relevance of the society and its apostolate in the world of today. In: J. Aixala (ed.), Jesuit apostolates today (pp. 15-24). Anand Press.
Charchuła, J. (2020). Institutionalization of science and the social functions of the university – difficulties and opportunities. The Modern Higher Education Review, 5, 50-61.
Chubbuck, S. (2007). Socially just teaching and the complementarity of Ignatian pedagogy and critical pedagogy. Christian Higher Education, 6(3), 239-265.
Giroux, H.A. (1988). Teachers as intellectuals: Toward a critical pedagogy of learning. Bergin and Garvey.
Giroux, H.A. (2004). Critical pedagogy and the postmodern/modern divide: Towards a pedagogy of democratization. Teacher Education Quarterly, 31(1), 132-153.
International Commission on the Apostolate of Jesuit Education (ICAJE). (1993). Ignatian pedagogy: A practical approach. http://jesuitinstitute.org/Pages/IgnatianPedagogy.htm
Ivens, M. (1998). Understanding the Spiritual Exercises. Gracewing Publishing.
Johnson, W.B. (2002). The intentional mentor: Strategies and guidelines for the practice of mentoring. Professional Psychology: Research and Practice, 33(1), 78-90.
Lindholm, J.A. (2008). Spirituality and pedagogy: Faculty’s spirituality and use of student-centered approaches to indergraduate teaching. Review of Higher Education, 31(2), 185-207.
Massey, D.W. (2010). Applying the Ignatian pedagogical paradigm to the creation of an accounting ethics course. Journal of Business Ethics, 96, 453-465.
Meissner, W. (1992). Ignatius of Loyola: The psychology of a saint. Yale University Press.
Oakes, J. (2013). In Ignatian footsteps: Translational learning for educating and training adults in the 21st century. Jesuit Higher Education: A Journal, 2(2), 41-53.
O’Donnell, J.A. (1984). The Jesuit Ratio studiorum. Philippine Studies, 32(4), 462-475.
Copyright (c) 2021 Horyzonty Wychowania
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Uwagi dotyczące praw autorskich
Autorzy publikujący w tym czasopiśmie wyrażają zgodę na następując warunki:
- Autorzy zachowują prawa autorskie, przyznając czasopismu prawo do pierwszej publikacji swojego tekstu jednocześnie zarejestrowanego pod numerem licencji CC BY-ND, która pozwala innym na korzystanie z tego tekstu z uznaniem autorstwa tekstu oraz pierwotnej publikacji w tym czasopiśmie.
- Autorzy proszeni są o nawiązywanie odrębnych, dodatkowych porozumień wynikających z umowy, dotyczących dystrybucji opublikowanej w czasopiśmie wersji tekstu nie na prawach wyłączności (np. opublikowanie go w repozytorium instytucji lub w innym czasopiśmie), z potwierdzeniem pierwszej publikacji w tym czasopiśmie.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
