Leader, Community and Mission – the Triangle of Ignatian Leadership
Abstrakt
CEL NAUKOWY: Artykuł stanowi próbę przedstawienia cech definiujących przywództwo ignacjańskie i wyjaśnienie, co może je odróżniać od innych rodzajów przywództwa, z pominięciem utartych schematów.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Prezentowany ignacjański styl przywództwa jest zakorzeniony w duchowości ignacjańskiej, której źródłem są Ćwiczenia duchowe Ignacego Loyoli. Stąd postawiono problem badawczy: jak przywództwo ignacjańskie może być realizowane w codziennej praktyce? Zastosowano metodę krytycznej analizy źródeł.
PROCES WYWODU: W artykule podkreśla się, że przywództwo ignacjańskie jest w istocie radykalną formą przywództwa służebnego, ponieważ ignacjański lider służy nie tylko wspólnocie, ale także – a dla Ignacego Loyoli nawet bardziej fundamentalnie – misji powierzonej tejże wspólnocie.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Została zaproponowana koncepcja ignacjańskiego przywództwa jako trójstronnej relacji między liderem, wspólnotą i misją, przedstawiając, co ignacjańskie magis i cura personalis mogą oznaczać w praktyce przywództwa, ale także określając kluczowe funkcje lidera inspirującego się Ćwiczeniami duchowymi.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przywództwo ignacjańskie jest rodzajem przywództwa służebnego w tym sensie, że liderzy ignacjańscy powinni przedkładać służbę wspólnocie, której przewodzą, nad własne interesy. Jednak tym, co odróżnia przywództwo ignacjańskie od przywództwa służebnego, jest wyraźne i niezbywalne nadanie priorytetu również służbie misji.
Bibliografia
Burke, R. (2006). Leadership and spirituality. Foresight, 8(6), 14-25.
Casalini, C. (2019). Włodzimierz Ledóchowski’s call for cura personalis: Humanist roots and Jesuit distinctiveness in education. SPI, 22(2), 123-134.
Darmanin, A. (2005). Ignatian spirituality and leadership in organizations today. Review of Ignatian Spirituality, 109, 1-14.
Fry, L., & Altman, Y. (2013). Spiritual leadership in action. Information Age Publishing.
Ganss, G.E. (1970). The constitutions of the Society of Jesus. Institute of Jesuit Sources.
Geger, B.T. (2014). Cura personalis: Some Ignatian inspirations. Jesuit Higher Education: A Journal, 3(2), 6-20.
Go, J.C. (2018). Catholic educational leadership as a spiritual practice. Landas, 32(2), 75-90.
Go, J.C. & Atienza, R. J. (2019). Learning by refraction: A practitioner’s guide to 21st-century Ignatian pedagogy. Ateneo de Manila University Press.
Greenleaf, R.K. (1970). The servant as leader. The Greenleaf Center for Servant Leadership.
Greenleaf, R.K. (1977). Servant leadership: A journey into the nature of legitimate power and greatness. Paulist Press.
Lowney, C. (2005). Heroic leadership: Best practices from a company that changed the world. Loyola Press.
Martin, J. (2012). The Jesuit guide to (almost) everything: A spirituality for real life. HarperCollins Publishers.
Meissner, W. (1992). Ignatius of Loyola: The psychology of a saint. Yale University Press.
Puhl, L.J. (2000). The spiritual exercises of St. Ignatius of Loyola: based on studies in the language of the autograph. Vintage Books.
Copyright (c) 2022 Horyzonty Wychowania
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Uwagi dotyczące praw autorskich
Autorzy publikujący w tym czasopiśmie wyrażają zgodę na następując warunki:
- Autorzy zachowują prawa autorskie, przyznając czasopismu prawo do pierwszej publikacji swojego tekstu jednocześnie zarejestrowanego pod numerem licencji CC BY-ND, która pozwala innym na korzystanie z tego tekstu z uznaniem autorstwa tekstu oraz pierwotnej publikacji w tym czasopiśmie.
- Autorzy proszeni są o nawiązywanie odrębnych, dodatkowych porozumień wynikających z umowy, dotyczących dystrybucji opublikowanej w czasopiśmie wersji tekstu nie na prawach wyłączności (np. opublikowanie go w repozytorium instytucji lub w innym czasopiśmie), z potwierdzeniem pierwszej publikacji w tym czasopiśmie.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
