Współczesne poradnictwo dla ojców poszukujących rozwiązań w radzeniu sobie w roli rodzica

Słowa kluczowe: poradnictwo, ojcostwo, rola rodzica, radzenie sobie, wsparcie

Abstrakt

CEL NAUKOWY: Głównym celem naukowym artykułu jest analiza oraz prezentacja współczesnego stanu poradnictwa dla ojców, którzy realizując się w roli rodzica zaangażowanego w życie dziecka, poszukują rozwiązań służących radzeniu sobie w różnorodnych sytuacjach rodzinnych.

PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie: Czym charakteryzuje się współczesne poradnictwo dla ojców poszukujących rozwiązań w radzeniu sobie w roli rodzica? Podstawową metodą wykorzystaną w badaniach była analiza dokumentów zastanych.

PROCES WYWODU: We wstępie opisano sposoby definiowania i rozwój poradnictwa dla ojców. W kolejnej części zaprezentowano sytuację współczesnych ojców w kontekście zmiany ich roli, wzrostu ich zaangażowania w życie rodzinne oraz poszukiwania wsparcia w radzeniu sobie w sytuacjach wychowawczych oraz relacjach z matką dziecka. Część empiryczna została poświęcona analizie materiałów naukowych, blogów prowadzonych i przeznaczonych dla ojców pod kątem proponowanych form poradnictwa.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie analizy materiału badawczego można stwierdzić, że poradnictwo rodzinne jest coraz bardziej popularne wśród ojców, czego wyrazem jest bogata oferta jego form oraz zainteresowanie mężczyzn korzystaniem i tworzeniem dla innych ojców tej formy aktywności.

WNIOSKI, REKOMENDACJE I APLIKACYJNE ZNACZENIE WPŁYWU BADAŃ: Wzrost popularności poradnictwa dla ojców oraz ich angażowanie się w tworzenie różnego typu ofert wsparcia świadczy o potrzebie podejmowania takich działań, ale również o zmianie podejścia samych mężczyzn do korzystania z poradnictwa rodzinnego. Konieczne wydaje się promowanie form poradnictwa dla ojców, którego zadaniem powinno być dotarcie do szerszej grupy mężczyzn potrzebujących wsparcia oraz pomocy w kwestiach związanych z rodziną.

Bibliografia

Arcimowicz, K. (2008). Wizerunek ojca w polskich mediach na przełomie XX i XXI wieku. W: M. Fuszara (red.), Nowi mężczyźni? Zmieniające się modele męskości we współczesnej Polsce (s. 115–151). Wydawnictwo Trio.

Biddulph, S. (2004). Męskość (A. Jacewicz, tłum.).Wydawnictwo Rebis.

Bierca, M. (2013). Tacierzyństwo w sieci – analiza nowego trendu i jego socjologiczne implikacje. InterAlia. Pismo Poświęcone Studiom Queer, 8, 78–90. https://doi.org/10.51897/interalia%2Fdcyp5478

Dankowska-Kosman, M. (2021). Ku świadomemu i kompetentnemu ojcostwu – analiza serwisów parentingowych. Studia Edukacyjne, 61, 181–192. https://doi.org/10.14746/se.2021.61.10

Dudak, A. (2021). Wybrane formy wsparcia mężczyzn realizujących się w roli zaangażowanych ojców. W: M. Piorunek, J. Nawój-Połoczańska i A. Skowrońska-Pućka (red.), Wspieranie jednostek i grup w różnych wymiarach życia społecznego (s. 119–132). Wydawnictwo UAM.

Fuszara, M. (2008). Ojcostwo w opinii mężczyzn – ojców małych dzieci. W: M. Fuszara (red.), Nowi mężczyźni? Zmieniające się modele męskości we współczesnej Polsce (s. 187–221). Wydawnictwo Trio.

Giddens, A. (2001). Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności (A. Szulżycka, tłum.). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Honneth, A. (2014). Freedom’s right: The social foundations of democratic life. Polity.

Jacyno, M. (2007). Kultura indywidualizmu. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Jakubiak, K. (2019). W poszukiwaniu genezy polskiej pedagogiki rodziny. Horyzonty Wychowania, 18(47), 79–87. https://doi.org/10.35765/HW.2019.1847.07

Kargulowa, A. (2009). Poradnictwo wobec kultury indywidualizmu. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2(46), 7–18.

Kargulowa, A. (2017). Pacjent, klient, homo consultans – perspektywa andragogiczna. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 20(3/79), 7–20.

Makowska, M. i Boguszewski, R. (2013). Analiza danych zastanych – zagadnienia wstępne. Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Małek, A. i Nawrot-Borowska, M. (2018). Praktyczne przewodniki wychowania. Problematyka poradników wychowawczych dla rodziców z lat 1900–1939. Wychowanie w Rodzinie, 18(2), 176–201. https://doi.org/10.34616/wwr20182.175.201

Melosik, Z. (1996). Tożsamość, ciało i władza. Teksty kulturowe jako (kon)teksty pedagogiczne. Edytor.

Melosik, Z. (2002). Kryzys męskości w kulturze współczesnej. Wolumin.

Ostrouch-Kamińska, J. (2022). Relacje oparte na negocjacjach – wychowanie w rodzinie w dobie przemian ról rodzicielskich. Roczniki Pedagogiczne, 14(4), 9–24. https://doi.org/10.18290/rped22144.2

Radomski, A. i Truchlińska, B. (red.). (2008). Męskość w kulturze współczesnej. Wydawnictwo UMCS.

Szacki, J. (2005). „Indywidualizm” i „kolektywizm”. W: W. Kwaśniewicz (red.), Encyklopedia socjologii. Suplement. Oficyna Naukowa.

Szlendak, T. (2011). Socjologia rodziny. Ewolucja, historia, zróżnicowanie. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Truchlińska, B. (2008). Filozoficzno-kulturowe aspekty problemu męskości. W: A. Radomski i B. Truchlińska (red.), Męskość w kulturze współczesnej (s. 41–57). Wydawnictwo UMCS.

Opublikowane
2024-09-30
Jak cytować
Dudak, A. M. (2024). Współczesne poradnictwo dla ojców poszukujących rozwiązań w radzeniu sobie w roli rodzica. Horyzonty Wychowania, 23(67), 95-103. https://doi.org/10.35765/hw.2024.2367.10