Duch w kulturach i religiach niechrześcijańskich

  • Eugeniusz Sakowicz Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; Wydział Nauk Pedagogicznych; Katedra Pedagogiki Kultury i Edukacji Międzykulturowej
Słowa kluczowe: DUCH, DUCH ŚWIĘTY, KULTURY NIECHRZEŚCIJAŃSKIE, RELIGIE NIECHRZEŚCIJAŃSKIE, OBJAWIENIE, RELIGIOZNAWSTWO, TEOLOGIA FUNDAMENTALNA, TEOLOGIA RELIGII

Abstrakt

Dawna teologia fundamentalna (określająca siebie defensywnie
jako apologetyka) w Traktacie o religii prezentowała tak zwaną
religię naturalną. Religia ta, najogólniej mówiąc, miałaby stanowić wyraz ludzkiego wysiłku poszukiwania transcendencji. Człowiek uświadamiający sobie swoją egzystencjalną kruchość, małość, przemijalność, słabość, niewystarczalność poszukiwać miał w stworzonym świecie niejako po omacku („wśród cielesnych
wyobrażeń”) Boga i Jego Ducha. Wzniesione do góry – do nieba
ludzkie ręce miały symbolizować bezradność, bezsilność, a nawet
zagubienie człowieka na drodze odkrywania świętości i wielkości
Boga w stworzonym świecie...
Opublikowane
2007-12-31
Jak cytować
Sakowicz, E. (2007). Duch w kulturach i religiach niechrześcijańskich. Horyzonty Wychowania, 6(11), 147-165. Pobrano z https://horyzontywychowania.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/446
Numer
Tom 6 Nr 11 (2007): (Nie)obecność Ducha
Dział
Artykuły tematyczne

Copyright (c) 2016 Horyzonty Wychowania

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Uwagi dotyczące praw autorskich

Autorzy publikujący w tym czasopiśmie wyrażają zgodę na następując warunki:

  1. Autorzy zachowują prawa autorskie, przyznając czasopismu prawo do pierwszej publikacji swojego tekstu jednocześnie zarejestrowanego pod numerem licencji CC BY-ND, która pozwala innym na korzystanie z tego tekstu z uznaniem autorstwa tekstu oraz pierwotnej publikacji w tym czasopiśmie.
  2. Autorzy proszeni są o nawiązywanie odrębnych, dodatkowych porozumień wynikających z umowy, dotyczących dystrybucji opublikowanej w czasopiśmie wersji tekstu nie na prawach wyłączności (np. opublikowanie go w repozytorium instytucji lub w innym czasopiśmie), z potwierdzeniem pierwszej publikacji w tym czasopiśmie.

Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych: