Edukacja spersonalizowana a rozwijanie potrzebnych współcześnie kompetencji społecznych wśród studentów uczelni wyższych

  • Agnieszka Żur Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Słowa kluczowe: edukacja wyższa, kompetencje społeczne, pedagogika personalistyczna

Abstrakt

Niniejsze opracowanie jest analizą współczesnych wyzwań w zakresie rozwijania kompetencji społecznych w toku kształcenia akademickiego. Celem opracowania jest wykazanie potencjalnych słabości modelu opartego na z góry narzuconym, płytkim i instrumentalnym kształtowaniu kompetencji  społecznych i przedstawienie zalet kształcenia personalistycznego opartego o paradygmat humanistyczny i personalistyczny, stawiający osobę w centrum, jako jednostkę rozumną i wolną. Zaproponowany w opracowaniu trójstopniowy model kształtowania kompetencji społecznych w kontekście edukacji spersonalizowanej oparty jest na odkrywaniu, przyjmowaniu i doświadczaniu wartości, które są podstawą rozwijania kompetencji społecznych człowieka. Podkreślona została rola poszanowania autonomii jednostki oraz kształcenia w kierunku samoświadomości, samosterowalności i samodzielności. Wnioskiem płynącym z rozważań jest teza, że głębokie procesy kognitywne i intenalizacja wartości stanowią solidna podstawę rozwijania kompetencji społecznych, tak aby znalazły trwałe odzwierciedlenie w działaniu, podejmowaniu decyzji i dobroczynnym uczestniczeniu w życiu społecznym i zawodowym.

 

Bibliografia

Adamski, F. 2005 Personalizm – filozoficzny nurt myślenia o człowieku i wychowaniu, w: Wychowanie personalistyczne, F. Adamski red., Kraków: Wydawnictwo WAM, s. 9-23.

Analiza kwalifikacji i kompetencji kluczowych dla zwiększenia szans absolwentów na rynku pracy. Raport NCBiR, Warszawa, 2014.

Argyle, M. (2002). Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa: PWN.

Bobrowska-Jabłońska, K. (2003). Znaczenie inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych w kształceniu w SGH - raport z badań. E-Mentor, 2, 22-27.

Borkowski, J. (2003). Podstawy psychologii społecznej. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.

Cichoń, W. (1996). Wartości, człowiek, wychowanie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Gadacz, T. (2005). Wychowanie jako spotkanie osób, w: Wychowanie personalistyczne, F. Adamski (red.), Kraków: Wydawnictwo WAM, s. 214-221.

Goleman, D. (1997). Inteligencja emocjonalna. Poznań: Media Rodzina of Poznań.

Jagielska, D. & Kostkiewicz, J. (2015). Pedagogika humanizmu społecznego Andrzeja Niesiołowskiego, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Kaczmarek, K. & Gadacz, T. (2005) Racje za personalistyczną filozofią wychowania, w: Wychowanie personalistyczne, F. Adamski (red.), Kraków, Wydawnictwo WAM, s. 155-169.

Kurczewska, A. (2016). Entrepreneurship Education built upon the concepts of experience and responsibility. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łodzkiego.

Light, G., Cox, R. & Calkins, S. (2009). Learning and Teaching in Higher Education, SAGE.

Locke, E. A. (2009). Jak uczyć się efektywnie, Poznań: Wydawnictwo Nakom

Matczak, A. (2005). Uwarunkowania inteligencji emocjonalnej i kompetencji społeczno-emocjonalnych. Raport końcowy z realizacji projektu 2H01F06223 w latach 2002-2005.

Matulka, Z. (2005). Wartości u podstaw wychowania personalistycznego. w: Wychowanie personalistyczne, F. Adamski (red.), Kraków, Wydawnictwo WAM, s. 225-237.

Okoń, W. (1998). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Semków, J. (2003). Tożsamość uniwersytetu wobec kryzysu wartości świata ponowoczesnego, w: Uniwersytet – miedzy tradycją a wyzwaniami współczesności, Ładyżyński, A. & Raińczuk, J (red.), Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, s. 45-53.

Szewczyk, K. (2013). Wychować człowieka mądrego. Zarys etyki nauczycielskiej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Szymański, M. J. (2014). Edukacyjne problemy współczesności, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Wach, K. (2013). Edukacja na rzecz przedsiębiorczości wobec współczesnych wyzwań́ cywilizacyjno-gospodarczych, Przedsiębiorczość-Edukacja, 9, 246-258.

Wach, K. (2014). Edukacja dla przedsiębiorczości: pomiędzy przedsiębiorczą pedagogiką a edukacją ekonomiczną i biznesową, Horyzonty Wychowania, 13(28), 11-33.

Wach, K. (2015). ́Środowisko biznesu rodzinnego jako stymulanta intencji przedsiębiorczych młodzieży akademickiej, Przedsiębiorczość i Zarzadzanie, 16(7): 25–40.

Winkler, M. (2009). Pedagogika Społeczna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Woźniak, W. G. (2015). Od Gospodarki Ekonów do zintegrowanego rozwoju poprzez nowa edukację ekonomiczną, w: Edukacja dla zrównoważonego i trwałego rozwoju oraz społecznie odpowiedzialnego biznesu, Pollok, A. (red.), Warszawa: Polskie Towarzystwo Ekonomiczne.

Opublikowane
2016-11-08
Jak cytować
Żur, A. (2016). Edukacja spersonalizowana a rozwijanie potrzebnych współcześnie kompetencji społecznych wśród studentów uczelni wyższych. Horyzonty Wychowania, 15(34), 137-155. https://doi.org/10.17399/HW.2016.153408