Malarstwo Aldony Mickiewicz

  • Irena Popiołek Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie; Wydział Pedagogiczny; Instytut Sztuki profesor zwyczajny Akademia Ignatianum w Krakowie; Wydział Pedagogiczny; Instytut Nauk o Wychowaniu Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna "Ignatianum" w Krakowie; Wydział Pedagogiczny; Instytut Nauk o Wychowaniu Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna "Ignatianum" w Krakowie; Wydział Pedagogiczny; Katedra Edukacji Artystycznej Uniwersytet Rzeszowski; Wydział Pedagogiczno-Artystyczny; Instytut Sztuk Pięknych

Abstract

Obrazy Aldony Mickiewicz można zaliczyć do odwiecznego i mającego swe miejsce w historii sztuki motywu, tak zwanej martwej natury. Może tutaj właśnie trzeba sobie uświadomić, że to określenie w języku polskim brzmi szczególnie niezręcznie, nie oddaje sensu tego motywu w malarstwie. Martwa natura to po prostu natura nieżywa, to rzeczywistość obumarła. A przecież malujący przedmioty, owoce, draperie, kwiaty – malowali je po to, by je ożywić, by nadać im wewnętrzny dynamizm, by odnaleźć w jabłku, metalowych czy ceramicznych naczyniach światło i kolor. Zebrane z pola słoneczniki to przecież kwiaty już nieżywe, zasilane tylko przez jakiś czas wodą. Namalowane przez van Gogha, stają się wspaniałą opowieścią o kolorze, formie, są symbolem ukrytego życia. Tak właśnie – „cichym życiem” nazywa się martwą naturę, w języku niemieckim: still Leben
Published
2017-02-24
How to Cite
Popiołek, I. (2017). Malarstwo Aldony Mickiewicz. HORIZONS OF EDUCATION, 5(10), 355-358. Retrieved from https://horyzontywychowania.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1130
Section
Gallery of the "Horizons of Education"