Paradoks egzystencji etycznej

  • Jan Galarowicz Jan Galarowicz, ur. 1949 w Łopusznej. Studia pedagogiczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie i studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktorat pod kierunkiem prof. Władysława Stróżewskiego z antropologii Karola Wojtyły na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wykładowca filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych Akademii Górniczo-Hutniczej oraz w kilku seminariach duchownych. W latach 1987-1992 pracownik również na UJ, a w latach 1993-2004 – na Papieskiej Akademii Teologicznej. Główne dziedziny zainteresowań: orientacje fenomenologiczne i myśl religijna; antropologia filozoficzna, filozofia relacji międzyosobowych, filozofia ludzkiego losu, aksjologia i etyka. Autor dziewięciu książek, m.in.: Na ścieżkach prawdy. Wprowadzenie do filozofii, Człowiek jest osobą. Podstawy antropologii filozoficznej Karola Wojtyły, W drodze do etyki odpowiedzialności i współautor prac zbiorowych: Christliche Philosophie i Etyka: zarys. Współpraca przy tworzeniu scenariusza filmu o ks. Józefie Tischnerze pt. Tak się toczy moja myśl, prowadzenie telewizyjnych rozmów z ks. kard. Franciszkiem Macharskim pt. Widziane z Franciszkańskiej. Autor kilkudziesięciu tekstów publicystycznych.

Abstract

Author’s deliberations are concentrated around the widely observed
phenomenon of the loss of the basic, in terms of moral
life, „ethical paradox” by contemporary man. Following Tischner’s
reason, assuming that the source of this oblivion is not the lack
of sufficient knowledge of man, but the lack of mutual experiences
of humanity, the author indicates several causes which
led to the degeneration of sensitivity to the paradox of human
ethical existence. The author describes it in the context of myth,
and at the same time – „being food for thought” – symbol of the
dying seed, presenting the axiological ambivalence of life. Death
(as one side of this ambivalence) constitutes the „indispensable
condition for participation in the mysterious life” and as such finds
its meaning. At the same time, the symbolism of the dying seed
becomes completed in the interpretation of man as a being directed to transcendence, surpassing all egocentrism, geared towards other people. Immanence of human being is broken in the transcending act of the awakening of ethical consciousness and attaining „ethical majority” by man. It consists in „dying for somebody”, choosing self-sacrifice, however going not to the destruction, but to the birth of a new life. Dying is here understood by the author in ethical sense, as getting rid of all the hard and not refined in your heart. Situated in personal „I”, the disinterested power of transcendental ethical smallness as well as a free decision to serve the good according to the „logic of values” enables man – in his own deeds – to accomplish his own self-realization.

Published
2017-04-13
How to Cite
Galarowicz, J. (2017). Paradoks egzystencji etycznej. HORIZONS OF EDUCATION, 3(6), 47-69. Retrieved from https://horyzontywychowania.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/1262