Managing the Organizational Culture of Educational Institutions
Abstract
RESEARCH OBJECTIVE: The main purpose of the article is to present in detail the tools and methods of shaping organizational culture and to describe the elements of organizational culture in educational institutions.
THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article attempts to answer the question that has not been sufficiently explored in the literature so far: how the management of educational institutions can shape organizational culture through the skillful use of strategic planning and conscious management of the elements of organizational culture. The article uses the method of analysing found documents.
THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The introduction to the article describes the phenomenon of organizational culture by presenting the most important definitions and typologies of organizational cultures. The main part refers to the management of organizational culture as strategic management, while the scientific analysis presents the elements of organizational culture along with the tools that allow directors to shape the organizational culture of educational institutions.
RESEARCH RESULTS: Operational management of educational institutions should be replaced by strategic management. Directors, in order to shape an organization that is competitive and meets the needs of customer, should consciously use the elements of organizational culture to make educational institutions organizations that are effective and responsive to the needs of the environment.
CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The management style of the director is linked to the preferred type of organizational culture. Executives of educational institutions should be aware of the mechanisms for influencing employees, customers and the local environment in order to create a consistent and competitive, yet authentic brand for the institution. This requires the implementation of training courses or the inclusion of issues related to organizational culture in the curriculum for managers of educational institutions.
References
Aniszewska, G. (2007). Kultura organizacyjna w zarządzaniu. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Baeck, A., & Gremett, P. (2012). Design thinking: Expanding UX methods beyond designers. W: H. Degen i X. Yuan (red.), UX best practices: How to achieve more impact with user experience (s. 229–250). Osborne.
Bower, M. (1966). The will to manage: Corporate success through programmed management. Mcgraw-Hill.
Cameron, K.S. i Qiunn, R.E. (2006). Kultura organizacyjna – diagnoza i zmiana. Model wartości konkurujących (B. Nawrot, tłum.). Oficyna Ekonomiczna.
Cash, P.J., Hartlev, C.G. i Durazo, C.B. (2017). Behavioural design: A process for integrating behaviour change and design. Design Studies, 48, 96–128.
Deal, T.E. i Kennedy, A.A. (1982). Corporate cultures: The rites and rituals of corporate life. Addison-Wesley Publishing Company.
Deal, T.E. i Peterson, K.D. (1990). The principal’s role in shaping school culture. Office of Educational Research and Improvement.
Fog, K., Budtz, C. i Yakaboylu, B. (2005). Storytelling: Branding in practice. Springer.
Furnham, A. i Gunter, B. (1993). Corporate assessment: Auditing a company’s personality. Routledge.
Hajdas, M. (2011). Storytelling – nowa koncepcja budowania wizerunku marki w epoce kreatywnej. Współczesne Zarządzanie, 1, 116–123.
Handy, C. (1995). Gods of management. The changing work of organizations. Oxford University Press.
Hofstede, G. (2007). Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu (M. Durska, tłum.). Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Jeruszka, U. (2022). Problemy zarządzania zasobami ludzkimi w polskiej szkole. Edukacja Ustawiczna Dorosłych, 4, 41–54.
Karczewska, A. (2011). Efektywna komunikacja w organizacji. Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Zarządzanie, 3, 108–117.
Karwasz, M. (2023). Propozycja narzędzia badawczego do pomiaru artefaktów kulturowych – kwestionariusz MCA. Forum Oświatowe, 36(1), 29–47.
Kinal, M. (2021). Kultura organizacyjna wybranych rzeszowskich szkół i przedszkoli. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Kinal, M. (2022). Wybrane teoretyczne aspekty kultury organizacyjnej instytucji oświatowych. Podejście interdyscyplinarne. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Komada, O. iAdamczak, J. (2012). Silna marka twojej szkoły. Porządek – wizerunek – cele – rozwój. Materiały dla managerów szkół. Edu Bears. https://edubears.pl/wp-content/uploads/2021/05/EB_Silna-marka.pdf
Lenart, R. (2015). Strategia zarządzania oświatą – sieci współpracy i samokształcenia. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, 39(4), 135–152.
Makowska, M. i Boguszewski, R. (2013). Analiza danych zastanych – zagadnienia wstępne. Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Mark, M. i Pearson, C.S. (2001). The hero and the outlaw: Building extraordinary brands through the power of archetypes. McGraw-Hill.
Michalski, J. (2012). Nauczyciel a kultura zawodowa. W: K. Dziurzyński (red.), Dylematy współczesnej edukacji (s. 230–239). Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi.
Nowosad, I. i Farnicka, M. (2018). Znaczenie dobrostanu nauczycieli w kulturze organizacyjnej szkoły. Implikacje badawcze. Przegląd Badań Edukacyjnych, 27(2), 149–166.
Otręba, R. (2012). Sukces i autonomia w zarządzaniu organizacją szkolną. Wolters Kluwer Polska.
Parsons, T. (1951). The social system. Free Press.
Ringer, R. i Thibodeau, M. (2008). A CMO study on the future of marketing. Verse Group.
Schein, E.H. (2009). The corporate culture survival guide. Jossey-Bass.
Sikorski, C. (2002). Kultura organizacyjna. Efektywnie wykorzystaj możliwości swoich pracowników. C.H. Beck.
Szempruch, J. i Smyła, J. (2020). Dyrektor szkoły jako przywódca edukacyjny. Konteksty Pedagogiczne, 2(15), 65–78.
Tudrej, J. (1988). Problem równowagi organizacyjnej w zarządzaniu i kierowaniu oświatą. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H, Oeconomia, 22, 247–256.
Witek-Crabb, A. (2012). Zarządzanie strategiczne systemem oświaty – wyzwania i metody. Współczesne Zarządzanie, 3, 231–238
Copyright (c) 2022 HORIZONS OF EDUCATION
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Authors who publish in this journal agree to the following terms:
- Authors retain the copyright to their work while granting the journal the right of first publication. The work will be simultaneously licensed under a CC BY-ND license, which permits others to share the work with proper credit given to the author and the original publication in this journal.
- Authors may enter into additional, non-exclusive agreements for the distribution of the published version of the work (e.g., posting it in an institutional repository or publishing it in another journal), provided that the original publication in this journal is acknowledged.
We allow and encourage authors to share their work online (e.g., in institutional repositories or on personal websites) both before and during the submission process, as this can foster beneficial exchanges and lead to earlier and increased citations of the published work. (See The Effect of Open Access). We recommend using any of the following academic networking platforms:
