O zapomnianym wymiarze przyjaźni w polityce
Abstract
Przyjaźń (gr. philia) jest międzyosobową relacją fundującą pewną formę współdzielenia życia, formę ze swej istoty polityczną, ponieważ zakładającą naturalną skłonność człowieka do życia we wspólnocie politycznej wiążąc tę skłonność z naturalną i zarazem racjonalną strukturą bytu jakim jest człowiek. Od samego początku filozoficzny namysł nad polityką został powiązany zatem z pojęciem „przyjaźni”, ta zaś raczej z pierwiastkiem racjonalnym aniżeli uczuciowym. I choć związek między kategoriami philia, zoon politikon (a zarazem wszak zoon logon echon) i polis, wyznaczył sposób ujmowania struktury politycznego związku między ludźmi zgodnie z klasyczną koncepcją polityczności, przyjaźń pozostała kategorią obecną w tej refleksji nawet wówczas, gdy człowiek przestał być pojmowany jako wyposażony w naturalną skłonność do opartego na przyjaźni współuczestnictwie z innymi w dobru. Niemniej jednak philia pozostała kategorią ważną dla filozofii polityki, nie tylko w jej nurcie neoarystotelesowskim dążącym do restytucji klasycznej koncepcji cnoty politycznej. Współczesna filozofia polityki wymaga przemyślenia na nowo politycznego wymiaru „przyjaźni”. Przyczynkiem do tego może być refleksja obecna między innymi w twórczości Jacquesa Derridy i Emmanuela Lévinasa.
Copyright (c) 2016 HORIZONS OF EDUCATION
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Authors who publish in this journal agree to the following terms:
- Authors retain the copyright to their work while granting the journal the right of first publication. The work will be simultaneously licensed under a CC BY-ND license, which permits others to share the work with proper credit given to the author and the original publication in this journal.
- Authors may enter into additional, non-exclusive agreements for the distribution of the published version of the work (e.g., posting it in an institutional repository or publishing it in another journal), provided that the original publication in this journal is acknowledged.
We allow and encourage authors to share their work online (e.g., in institutional repositories or on personal websites) both before and during the submission process, as this can foster beneficial exchanges and lead to earlier and increased citations of the published work. (See The Effect of Open Access). We recommend using any of the following academic networking platforms:
