Rodzina – szkoła – środowisko lokalne jako synergiczna przestrzeń socjalizacji

  • Bożena Matyjas Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Wydział Pedagogiczny i Artystyczny

Abstract

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest teoretyczne przedstawienie trzech ważnych pedagogicznie przestrzeni socjalizacji dzieci i młodzieży, jakimi są: rodzina, szkoła, środowisko lokalne. Ponadto istotne jest wskazanie na synergiczny charakter oddziaływań wymienionych komponentów/podmiotów jako warunek sine qua non prawidłowego przebiegu procesu socjalizacji, traktowanego holistycznie i komplementarnie. Takie ujęcie procesu socjalizacji występuje w teorii środowiskowej (pedagogika społeczna), wskazującej na udział w tym procesie wielu środowisk wychowawczych, które wspólnie powinny tworzyć/modyfikować przestrzeń socjalizacji.

PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy został sformułowany w postaci następujących pytań: Jak przedstawia się synergia rodziny, szkoły i środowiska lokalnego jako przestrzeni socjalizacji? Jakie jest jej znaczenie w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży? Zastosowana została metoda analityczna – analiza treściowa literatury dotyczącej socjalizacji i czynników ją warunkujących (ujęcie socjologiczno‑pedagogiczne).

PROCES WYWODU: Na wstępie artykułu wyjaśnione zostało pojęcie socjalizacji rozumianej jako przestrzeń społeczna. Następnie scharakteryzowana została rodzina jako rudymentarna przestrzeń socjalizacji (pierwotnej), w dalszej kolejności przedstawiono przestrzenie socjalizacji wtórnej: szkoła, środowisko lokalne. W rozważaniach ujęty został synergiczny aspekt wyróżnionych przestrzeni socjalizacji. Wskazano na jednolitość oddziaływań środowiskowych w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza dotyczyła trzech ważnych dla dzieci i młodzieży środowisk wychowawczych, tj. rodziny, szkoły, środowiska lokalnego, tworzących wspólną przestrzeń socjalizacji. Wskazała na konieczność współpracy/synergii wymienionych komponentów w prawidłowym przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży.

WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: O jakości socjalizacji dzieci i młodzieży decyduje przede wszystkim rodzina, w dalszej kolejności szkoła i środowisko lokalne oraz znajdujące się w nich zasoby. Współpraca wymienionych środowisk/przestrzeni powoduje, iż dopełniają się one, uzupełniają i wzbogacają, tworząc bogatą w treści platformę życia, edukacji, wychowania i socjalizacji. Dlatego też wnioski wynikające z rozważań zawartych w artykule należy skierować do wszystkich uczestników procesu socjalizacji dzieci i młodzieży.

Author Biography

Bożena Matyjas, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Wydział Pedagogiczny i Artystyczny
Prof zw. dr hab., pedagog społeczny, doktorat i habilitacja na Wydziale Pedagogicznym UW, profesura w APS im. M. Grzegorzewskiej. W kręgu zainteresowań i badań znajduje się dziecko i jego dzieciństwo w różnego typu środowiskach rodzinnych (bezrobocie, bieda, niepełnosprawność...) i lokalnych (dzieciństwo na wsi). Autorka wielu monografii autorskich z w/w problematyki, także opracowań pod redakcją oraz ponad 200 artykułów w czasopismach i opracowaniach.

References

Adamski, F. (2006). Rodzina. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia Pedagogiczna XXI wieku, t. V. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Dudzikowa, M. (2001). Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Dylak, S. (2012), Wprowadzenie do konstruowania szkolnych programów nauczania. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Forma, P. (2012). Socjalizacja dziecka z rodziny wielodzietnej. Adamski, F. (2006). Rodzina.W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Dudzikowa, M. (2001). Mit o szkole jako miejscu wszechstronnego rozwoju ucznia. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Dylak, S. (2012). Wprowadzenie do konstruowania szkolnych programów nauczania.

Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Forma, P. (2012). Socjalizacja dziecka z rodziny wielodzietnej. Studium teoretyczno‑empiryczne. Kielce: Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego.

Ilnicka, R.M. (2008). Środowiskowy kontekst niedostosowania społecznego. Toruń: Wydawnictwo Akapit.

Izdebska, J. (2015). Wielowymiarowość przestrzeni życia współczesnego dziecka. Zagadnienia Społeczne 2(4), 11‑15.

Kowalski, S. (1979). Socjologia wychowania w zarysie. Warszawa: PWN.

Kunowski, S. (2004). Podstawy współczesnej pedagogiki. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.

Kwak, A. (2006). Rodzina – formy i warunki funkcjonowania. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Lepalczyk, I. i Marynowicz‑Hetka, E. (1985). Wzmacnianie sił społecznych środowiska ludzkiego. W: A. Radziewicz‑Winnicki (red.), Pedagogica socjetatis. Przedmiot, zadania a współczesność. Katowice: Wydawnictwo UŚ.

Lewowicki, T. (1987). Aspiracje dzieci i młodzieży. Warszawa: PWN.

Matyjas, B. (2012). Dzieciństwo na wsi. Warunki życia i edukacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Modrzewski, J. i Sipińska, D. (2006). Socjalizacja. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. V. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Modrzewski, J., Śmiałek, M.I. i Wojnowski, K. (red.). (2008). Relacje podmiotów (w) lokalnej przestrzeni edukacyjnej (inspiracje…). Poznań: Wydawnictwo UAM, WP-A.

Nikitorowicz, J. (2005). Próba określenia przedmiotu edukacji międzykulturowej. W: J. Nikitorowicz i D. Misiejuk (red.), Region – Tożsamość – Edukacja. Białystok: Trans Humana.

Palka, K. (2013). Szkoła wiejska jako przestrzeń współpracy różnych podmiotów w środowisku. W: M. Sobecki, W. Danilewicz i T. Sosnowski (red.), Pedagogika społeczna wobec zmian przestrzeni życia społecznego. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Przecławska, A. (1999). Przestrzeń życia człowieka między perspektywą mikro a makro. W: A. Przecławska i W. Theiss (red.), Pedagogika społeczna. Kręgi poszukiwań. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Surzykiewicz, J. (2011). Przestrzenno‑społeczna orientacja w pedagogice społecznej i pracy socjalnej (wybrane koncepcje i doświadczenia). Pedagogika Społeczna, 3‑4 (41‑42), 46‑51.

Theiss, W. (2001). Mała ojczyzna: perspektywa edukacyjno‑utylitarna. W: W. Theiss (red.). Mała ojczyzna. Kultura – edukacja – rozwój lokalny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Tillmann, K.J. (1996). Teorie socjalizacji: społeczność, instytucja, upodmiotowienie. Warszawa: PWN.

Winiarski, M. (2000). Rodzina – szkoła – środowisko lokalne. Warszawa: Wydawnictwo IBE.

Published
2017-08-23
How to Cite
Matyjas, B. (2017). Rodzina – szkoła – środowisko lokalne jako synergiczna przestrzeń socjalizacji. HORIZONS OF EDUCATION, 16(38), 41-54. https://doi.org/10.17399/HW.2017.163803
Section
Vol. 16, No 38 (2017): Synergia rodziny i szkoły