Kryzys migracyjny i globalny system zarządzania migracją w sytuacji pandemii COVID-19

Abstrakt

CEL NAUKOWY: Artykuł ma celu przedstawienie uwarunkowań i skutków światowego kryzysu migracyjnego, który pojawił się w związku z kryzysem zdrowotnym wywołanym przez pandemię COVID-19. Podejmuje on również wstępną analizę możliwości łagodzenia jego następstw w ramach globalnego systemu zarządzania migracją.

PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy koncentruje się wokół kwestii wpływu kryzysu zdrowotnego na procesy migracyjne, zwłaszcza w kontekście zaostrzenia krajowych reżimów imigracyjnych i zjawiska sekurytyzacji oraz na światowy system zarządzania migracją. Artykuł powstał na podstawie politologicznej analizy treści raportów organizacji międzynarodowych i przeglądu najnowszej literatury naukowej.

PROCES WYWODU: Punktem wyjścia wywodu jest podkreślenie znaczenia faktu największego spadku ludzkiej mobilności w czasach nowożytnych dla wybuchu nowego typu kryzysu migracyjnego. Zwrócono uwagę, że długotrwałe zamknięcie granic mogło doprowadzić do ryzyka niewydolności całego systemu migracyjnego. Zapisy porozumienia „Global Compact for Migration” z 2018 roku wskazano jako instrument naprawczy w sytuacji nakładających się na siebie kryzysów zdrowotnego i migracyjnego.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza prowadzi do konkluzji, że w większym stopniu niż być może jakikolwiek kryzys w przeszłości, COVID-19 wskazuje na potrzebę włączenia migrantów do zarządzania kryzysowego oraz znalezienia długoterminowych rozwiązań dla nowego typu problemów migracyjnych wraz z końcem ostrej fazy kryzysu.

WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z uwagi na istotne miejsce migrantów w ekonomicznej, społecznej i kulturowej tkance zglobalizowanego świata, niezbędnym wydaje się pogłębienie wstępnych refleksji dotyczących systemu zarządzania migracją w sytuacji kryzysu zdrowotnego.