Edytorial: Wymiary i oblicza dialogu

Abstrakt

Według profesora Mariana Śnieżyńskiego „Sens dialogu polega na odkrywaniu prawdy. W dialogu najcenniejsze jest to, co najbardziej subiektywne. Jego istotą jest wolny udział i tolerancja innego, obcego, a także konieczność uważnego słuchania nie tyle słów, co ich sensu”. Pierwszą i najlepszą szkołą dialogu powinna być rodzina. To w  niej bowiem – jak podkreśla profesor Stanisław Leszek Stadniczeńko – „występują bezpośrednie relacje twarzą w twarz, nasycone uczuciami i emocjami, a stosunki między członkami są bliskie, tworząc swoiste laboratorium sytuacji wychowawczej”, która powstaje jako rezultat relacji osób w niej uczestniczących. „Rodzina jest pomostem między jednostkową osobą a społeczeństwem”. W   dzieciństwie najmocniej kształtuje się nasza osobowość, nasza wrażliwość, nasze postrzeganie rzeczywistości i innych ludzi. Dialog w  rodzinie przekłada się na dialog w szerszym kontekście społecznym, określając jego wymiar, jego oblicza. Dialog, będący według Martina Bubera „relacją istotową”, stanowi podstawę człowieczeństwa, kształtuje człowieka.