Edward Walewander, Pedagogia katolicka w diecezji lubelskiej 1918-1939, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2007, ss. 366

  • Beata Topij-Stempińska Akademia Ignatianum w Krakowie, Wydział Pedagogiczny, Instytut Nauk o Wychowaniu

Abstrakt

Czego może dowiedzieć się człowiek współczesny, studiując
przeszłość – o sobie, o swoich problemach? Czy informacje
utrwalone na pożółkłych kartach książek, czasopism pomogą mu zrozumieć, jak powinien żyć? Jak zdobyć dobrą pracę? Jak wychować dzieci? Czy wreszcie odpowiedzą mu, kim jest jako człowiek? Wielu młodym – i nie tylko im – wydaje się, że to, co już się wydarzyło, tak naprawdę nie ma wpływu na ich życie, zatem nie warto zajmować się przeszłością. I być może się mylą. Bowiem żyjemy w świecie, który – czy nam się to podoba czy nie – ukształtowali przodkowie każdego z nas. To, co dziś robimy, kim jesteśmy w jakiś sposób powiązane jest z tym, co zaczęli kiedyś „oni”. Wobec tego czy przeszłość ma znaczenie? Czy współczesnego człowieka historia w jakiś sposób dotyczy?....
Opublikowane
2007-12-31
Jak cytować
Topij-Stempińska, B. (2007). Edward Walewander, Pedagogia katolicka w diecezji lubelskiej 1918-1939, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2007, ss. 366. Horyzonty Wychowania, 6(12), 228-231. Pobrano z https://horyzontywychowania.ignatianum.edu.pl/HW/article/view/435