Ponowoczesny romantyzm jako nurt ideowy określający horyzonty współczesnego człowieczeństwa

Abstract

RESEARCH OBJECTIVE: The goal of this analysis is to provide conceptual descriptions of future humanity models. The article will also reflect on the contemporary human condition in the cultural context of postmodernism. For the purposes of this paper, that context will be referred to as post­modern romanticism.

RESEARCH PROBLEM AND METHODS: At the core of this study is a model of humanity devel­oped on the basis of ‘axiological present-day antinomies’. Based on these antinomies, postmodern culture can be compared to the models typical of 19th century romanticism. As a result, humanity can be described through internal conflicts between such notions as transience vs immortality, self-actualisation vs sacrifice, consumption vs work, and vita activa vs vita contemplativa. This paper is a sociological theoretical analysis. It relies on postmodern research methodology. And as such, it uses metaphor and archetype to ultimately describe the horizons of humanity.

PROCESS OF ARGUMENTATION: This study has three parts. The first introduces the labyrinth metaphor as the primary exploration and assessment tool. It helps identify the basic tensions in humans and find the leading narrative that underlies contemporary humanity. This narrative is post­modern romanticism. Stage two identifies the types and characteristics of the postmodern romantic narrative. This lays the groundwork for the third part, which employs the category of archetype. This concept serves to explore the models of humanity fostered by the postmodern romantic narrative.

RESEARCH RESULTS: The primary results of this analysis are the postmodern models of hu­manity embodied by the Prometheus, Orpheus, Icarus, and Narcissus archetypes. A detailed as­sessment of these helps identify such fundamental movements in humanity development as tran­shumanism, individualism, and imaginarism. In addition, each model is examined to identify its limitations and the related risks.

 

Author Biography

Magdalena Zdun, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Magdalena Zdun – doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny  w Katedrze Geografii Społeczno-Ekonomicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Doktoryzowała się w 2014 roku w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na podstawie pracy: „Społeczno-kulturowe uwarunkowania innowacji technologicznych”. W roku 2019 uzyskała stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk socjologicznych na podstawie monografii: "(Super) Nowe Atlantydy. Regionalna  dywersyfikacja rozwoju gospodarczego". Specjalizuje się socjologii gospodarczej i socjologii kultury. Podejmuje zagadnienia związane z innowacyjnością, przedsiębiorczością i rozwojem. Jest autorką około 40 publikacji w tym zakresie. W roku 2017 na podstwie książki "Innowacje. Perspektywa społeczno-kulturowa" otrzymała nagrodę im. Anieli hr. Potulickiej za wybitne osiągnięcia wpisujące się w ideę chrześcijańskiego humanizmu, a w roku 2019 została laureatką stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego  dla wybitnych młodych naukowców.

References

Baudrillard, J. (1996). Precesja symulakrów (T. Komendant, tłum.). W: R. Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów (s. 175-189). Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński.

Bauman, Z. (2007). Szanse etyki w zglobalizowanym świecie (J. Konieczny, tłum). Kraków: Znak. Bauman, Z. (2012). Etyka ponowoczesna (J. Bauman i J. Tokarska-Bakir, tłum.). Warszawa: Aletheia. Campbell, C. (1987). The Romantic Ethic and the Spirit of Modern Consumerism. Oxford: BasilBlackwell.

Daniel, Z. (2012). Orfeusz – starożytny archetyp poety inspirowanego przez muzy. Humanistyka i Przyrodoznawstwo 18, 271-291.

Dessuant, P. (2007). Narcyzm. Przegląd koncepcji psychoanalitycznych (Z. Sładnicka-Dmitriew, tłum.). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Galbraith, K.J. (1973). Społeczeństwo dobrobytu. Państwo przemysłowe (J. Prokopiuk i Z. Zinserling, tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Golka, M. (2017). Paradoksy wolności. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Gorynia, M. i Samelak, O. (2013). Przegląd badań nad funkcjonowaniem filii korporacji transnarodowych w Polsce. Gospodarka Narodowa 10(266), 69-91.

Hryniewicz, J. (2004). Polityczny i kulturowy kontekst rozwoju gospodarczego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Jameson, F. (1996). Postmodernizm i społeczeństwo konsumpcyjne (P. Czapliński, tłum.). W: R. Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów (s. 190-213). Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński.

Jung, C.G. (1976). Archetypy i symbole. Pisma wybrane (J. Prokopiuk, tłum.). Warszawa: Czytelnik. Kleśta, A. (2016). Zasadność koncepcji nowej cywilizacji zaproponowanej przez Herberta Marcusego. Studia Philosophiae Christianae 52(1), 27-52

Komensky, J.A. (1914). Labirynt świata i raj serca (J. Pindór, tłum.). Cieszyn: Nakładem Ewangelickiego Towarzystwa.

Kozielecki, J. (2002). Transgresja i kultura. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Kubiński, G. (2008). Narodziny podmiotu wirtualnego. Narracja. Dyskurs. Deixis. Kraków: Zakład Wydawniczy »NOMOS«.

Lasch, Ch. (2019). Kultura narcyzmu: amerykańskie życie w czasach malejących oczekiwań (G. Ptaszek i A. Skrzypek, tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Sedno.

Lewandowicz, Z. (1973). Wstęp. W: J.K. Galbraith, Społeczeństwo dobrobytu. Państwo przemysłowe (J. Prokopiuk i Z. Zinserling, tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Macdonald, D. (1995). Teoria kultury masowej (C. Miłosz, tłum.). W: A. Mencewel (red.), Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów (cz. 1, s. 479-490). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Marcuse, H. (1998). Eros i cywilizacja (H. Janowska i A. Pawelski, tłum.). Warszawa: „Muza”. Mariański, J. (2013). Sens życia, wartości, religia. Studium socjologiczne. Lublin: Wydawnictwo KUL. Marody, M. (2015). Jednostka w ponowoczesności. Perspektywa socjologiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Nietzsche, F. (2010). Tako rzecze Zaratustra (W. Berent, tłum.). Kraków: Wydawnictwo Vis-à-vis/ Etiuda.

Rakusa-Suszczewski, M. (2007). Romantyzm i duch Europy. Studia Europejskie 3, 6-25. Schulze, G. (2005). Erlebnisgesellschaft. Kultursoziologie der Gegenwart. Frankfurt: Campus Verlag GmbH.

Schumpeter J. (1960). Teoria rozwoju gospodarczego (J. Grzywicka, tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Skarga, B. (1962). Praca ogranicza a filozofia narodowa i konserwatywna katolicka przed 1864 r. Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej 8, 175-214.

Suchodolski, B. (1972). Labirynt współczesności. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. Szacki, J. (2012). Historia myśli socjologicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Szpunar, M. (2016). Kultura cyfrowego narcyzmu. Kraków: Wydawnictwo AGH.

Szymański, K. (2015). Transhumanizm. Kultura i Wartości 13, 133-152.

Tatarkiewicz, W. (1959). Historia filozofii (t. 2). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Tatarkiewicz, W. (1971). Romantyzm, czyli rozpacz semantyka. Pamiętnik Literacki: Czasopismo Kwartalne Poświęcone Historii i Krytyce Literatury Polskiej 62(4), 3-21.

Zarewicz, D. (2012). Orfeusz, starożytny archetyp poety inspirowanego. Humanistyka i Przyrodo- znawstwo 18, 271-272.

Zdun, M. (2016). Innowacyjność jako kategoria analityczna zmiany społecznej. O dychotomicznej naturze pojęcia. Studia Socjologiczne 2, 163-185.

Zdun, M. (2019). „Ponowoczesny romantyzm i „ponowoczesna praca ogranicza” jako kategorie wyjaśniające (nie)dojrzałość polskiej gospodarki rynkowej. W: M. Pawlak (red.), Nowe tendencje w zarządzaniu (t. 8, s. 11-27). Lublin: Wydawnictwo KUL.

Published
2021-02-17
How to Cite
Zdun, M. (2021). Ponowoczesny romantyzm jako nurt ideowy określający horyzonty współczesnego człowieczeństwa. HORIZONS OF EDUCATION, 20(53), 103-116. https://doi.org/10.35765/hw.1816