The Implications of Ignatian Praesupponendum in Educational Dialogue

Keywords: educational dialogue, praesupponendum, education, Ignatian pedagogy, educative love

Abstract

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this article is to demonstrate the implications of the Ignatian principle of praesupponendum in the contemporary educational dialogue.

THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem raises the following questions: Why are the precepts of the Ignatian concept of praesupponendum relevant in the educational dialogue today? To what extent do the precepts of praesupponendum respond to the contemporary problems encountered in educational dialogue? What practical indications of praesupponendum are relevant in the contemporary educational dialogue? This paper employed an exegetic and an analytical-synthetic method with regard to the literature in the field.

THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The Ignatian principle of praesupponendum was analyzed on the basis of scientific literature available in this field. A four-step gradation of its content was presented with regard to the situations that can occur in educational dialogue.

RESEARCH RESULTS: The performed analyses demonstrate that the content of praesupponendum corresponds to the problems of the contemporary educational dialogue. The component parts into which the principle was divided are consistent with specific situations that educational dialogue may be confronted with.

CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The indications that derive from the analysis of the Ignatian principle of praesupponendum are fully relevant to the contemporary educational situations. Its precepts may advance and enrich our understanding of educational dialogue through its pivotal concepts that include: the attitude of openness and understanding, the ability of loving correction and seeking all appropriate means of supporting the mentee in their holistic growth.

 

References

Augustyn, J. (2005). Wstęp. W: W. Królikowski, Duchowy rozwój. Dynamika Ćwiczeń Duchowych św. Ignacego Loyoli (s. 7-12). Wydawnictwo WAM.

Buber, M. (1968). Kształcenie charakteru. Znak, 169-170(7-8), 915-926.

Charakterystyczne cechy jezuickiego wychowania (B. Steczek, tłum.). (2006). W: Podstawy edukacji ignacjańskiej (s. 9-98). Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna Ignatianum, Wydawnictwo WAM.

Chrobak, S. (2016). Wychowanie do przebaczenia w pedagogii salezjańskiej. Pedagogia Christiana, 2(38), 85-106.

Dybowska, E. (2013). Wychowawca w pedagogice ignacjańskiej. Akademia Ignatianum, Wydawnictwo WAM.

Frejusz, K. (2020). Wychowanie jako „dialog i spotkanie” w myśli pedagogicznej Janusza Tarnowskiego. Studium hermeneutyczno-krytyczne. Wydawnictwo Naukowe Collegium Bobolanum.

Jacyniak, A. (2009). Egzegeza ignacjańskiej złotej reguły porozumienia i dialogu (Praesupponendum). Studia Bobolanum, 3, 43-64.

Jacyniak, A. (2010). Zrozumieć bliźniego. Wydawnictwo WAM.

Jan Paweł II. (1994). List do rodzin. Pracownia Duszpasterska Kurii Metropolitalnej.

Jankowska, D. (2016). Kategoria rozumienia i dialogu w myśleniu o człowieku i jego egzystencji – w perspektywie pedagogicznej. W: D. Jankowska i M. Grzelak-Klus (red.), Pedagogika dialogu. Dialog jako droga rozumienia i samorozumienia (s. 54-66). Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Loyola, I. (2002). Ćwiczenia duchowne (J. Ożóg, tłum.). Wydawnictwo WAM.

Michałowski, S.C. (2017). Pedagogia osoby. Personalistyczne spotkania dialogowe w edukacji. Wydawnictwo Adam Marszałek.

Milerski, B. (2009). Aksjologia kształcenia w perspektywie pedagogiki dialogu. W: E. Dąbrowa, i D. Jankowska (red.), Pedagogika dialogu. Dialog w teorii i praktyce edukacyjnej (s. 30-39). Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Ostrowska, U. (2016). Fenomen rozumienia świata, siebie i innych w dialogu. W: D. Jankowska, M. Grzelak-Klus (red.), Pedagogika dialogu. Dialog jako droga rozumienia i samorozumienia, Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, 34-42.

Śliwerski, B. (2015). Współczesne teorie i nurty wychowania. Oficyna Wydawnicza Impuls.

Tarnowski, J. (1983). Próby dialogu z młodymi. Prekatecheza egzystencjalna. Księgarnia św. Jacka.

Tarnowski, J. (1993). Jak wychowywać? Wydawnictwo Akademii Teologii Katolickiej.

Tarnowski, J. (2005). Jak wychowywać? Uczyć się od wychowanków (przyjaciół). Oficyna Wydawnicza Impuls.

Tarnowski, J. (2007a). Paradoks chrześcijańskiej pedagogiki. W: A. Rynio (red.), Wychowanie chrześcijańskie. Między tradycją a współczesnością (s. 70-78). Wydawnictwo KUL.

Tarnowski, J. (2007b). Współwychowanie: przez postawę dialogu ku przyjaźni. W: B. Śliwerski (red.), Pedagogika alternatywna. Postulaty, projekty i kontynuacje. Teoretyczne konteksty alternatyw edukacyjnych i wychowawczych (s. 158-166). Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Tarnowski, J. (2009). Pedagogika dialogu. W: B. Śliwerski (red.), Teoretyczne podstawy edukacji alternatywnej (s. 141-150). Oficyna Wydawnicza Impuls.

Published
2021-10-19
How to Cite
Frejusz, K. (2021). The Implications of Ignatian Praesupponendum in Educational Dialogue. HORIZONS OF EDUCATION, 20(56), 23-33. https://doi.org/10.35765/hw.2173