Uwarunkowania zarządzania nieruchomościami publicznych uniwersytetów na przykładzie wybranych krajów UE

Abstract

CEL NAUKOWY: Artykuł prezentuje wyniki badań nad uwarunkowaniami za­rządzania nieruchomościami publicznych uniwersytetów. Ich celem była próba przedstawienia różnych rozwiązań przyjętych w wybranych krajach UE odnoś­nie do tytułów prawnych przysługujących uczelniom do nieruchomości, a także form zarządzania nimi.

PROBLEM I METODY BADAWCZE: Do prowadzonych rozważań wykorzy­stano literaturę przedmiotu, niepublikowane raporty komercyjnych firm oraz in­formacje zawarte na stronach internetowych poszczególnych zarządców nieru­chomości uczelnianych.

PROCES WYWODU: Analizie poddano systemy „nieruchomościowe” szkolnictwa wyższego przyjęte w Austrii, Niemczech, Holandii, Wielkiej Brytanii, Szwe­cji oraz Polsce.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki badań wskazują, iż władze uniwer­sytetów publicznych w Europie nie ponoszą takiej samej odpowiedzialności za majątek, którym dysponują. Poszczególne państwa przyjęły własne rozwiązania zarówno w zakresie struktury własnościowej nieruchomości, zasad zarządzania, jak i wynajmu nieruchomości.

WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Niezależnie od wielu różnic wy­stępujących w systemach akademickich państw europejskich można się poku­sić o wymienienie pewnych wspólnych cech. Austriackie, szwedzkie i niemieckie szkoły wyższe nie są właścicielami nieruchomości uczelnianych. Dostarczaniem odpowiedniej dla nich powierzchni na zasadach najmu, a także zarządzaniem majątkiem zajmują się specjalnie powołane do tego celu spółki. Z kolei w Holan­dii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii oraz Polsce uczelnie posiadają różne tytuły praw­ne do nieruchomości i zarządzają posiadanymi zasobami.