Tułacze drogi polskich dzieci. Artykuł recenzyjny

Słowa kluczowe: dziecko, ojczyzna, tułacze życie, szkoła, wychowawca

Abstrakt

CEL NAUKOWY: Celem artykułu recenzyjnego jest odniesienie się do kwestii przedstawienia faktów dotyczących ratowania polskich dzieci w czasie rewolucji bolszewickiej po pierwszej wojnie światowej na Syberii i w Mandżurii, ukazanych w książce W. Theissa, i porównanie ich z sytuacją dzieci polskich na uchodźstwie na kilku kontynentach w czasie drugiej wojny światowej w kontekście zachowania ich polskości.

PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule starano się wykazać pewne podobieństwa sytuacji polskich dzieci na obczyźnie w okresie rewolucji bolszewickiej na Syberii i w Mandżurii oraz ich tułaczego losu w Meksyku, Afryce i Nowej Zelandii.  Podstawą rozważań były głównie fakty uzyskane na podstawie źródeł archiwalnych, właściwych dla metodologii badań w zakresie dziejów oświaty i wychowania.

PROCES WYWODU: Wywód składa się z dwóch podstawowych części. W pierwszej – przez pryzmat recenzowanej książki – pokazano ewakuację dzieci z sowieckiego Dalekiego Wschodu do ojczyzny trzema drogami. W drugiej ukazano sytuację dzieci na uchodźstwie podczas drugiej wojny światowej i złożoną z przyczyn politycznych kwestię ich powrotu do kraju.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Dokonana analiza wykazała podobieństwo losów polskich dzieci na uchodźstwie i troskę o ustrzeżenie ich przed wynarodowieniem oraz różnice w kwestii powrotu do kraju. Po pierwszej wojnie światowej dzieci z radością i nadzieją jechały do odrodzonej ojczyzny, po drugiej – młode pokolenie Polaków nie miało w większości zamiaru wracać do niesuwerennej ojczyzny, znajdującej się pod wpływem Związku Sowieckiego.

WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Porównywanie sytuacji obydwu pokoleń dzieci wskazuje, że zawsze jest troska o zachowanie tożsamości narodowej młodego pokolenia na obczyźnie i istnieje wola jego powrotu do kraju. Nie zawsze jednak były ku temu należyte warunki polityczne i społeczne, zwłaszcza po drugiej wojnie światowej. Idea powrotu ma charakter ponadczasowy i jest zawsze aktualna. Jej realizacja ma wymiar emocjonalny, głęboko patriotyczny, wzbogacający naród i państwo polskie niezależnie od okresu, w którym ono funkcjonuje.

Bibliografia

Bohusz-Szyszko, Z. (1993). Czerwony sfinks (wyd. 2). Polska Fundacja Kulturalna.

Chmielewski, W. (2008). Szkolnictwo polskie w Afryce Środkowo-Wschodniej i Południowej podczas II wojny światowej. Przegląd Historyczno-Oświatowy, 3-4, 61-74.

Chmielewski, W. (2015). Polskie osiedle Santa Rosa w Meksyku 1943-1946. Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.

Chmielewski, W. (2022). Dzieje polskie w Nowej Zelandii. Obóz w Pahiatua (1944-1949). Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie.

Fokierski, W. (1948). Pismo kierownika Ministerstwa WRiOP prof. W. Fokierskiego z 24 listopada 1948 r. do ks. płk dra Leona Broel-Platera w Pahiatua. Instytut Polski i Muzeum gen. Sikorskiego w Londynie, zespół: Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, sygn. A. 19. VI/7.

Głowacki, A. (1994). Ocalić i repatriować. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Królikowski, Ł.Z. (2008a). Pamiętnik sybiraka i tułacza. Wydawnictwo OO. Franciszkanów „Bratni Zew”.

Królikowski, Ł.Z. (2008b). Skradzione dzieciństwo. Polskie dzieci na tułaczym szlaku 1939-1950. Wydawnictwo OO. Franciszkanów „Bratni Zew”.

Manterys, S. (red.). (2006). Dwie ojczyzny. Polskie dzieci w Nowej Zelandii. Tułacze wspomnienia, (S. Manterys, S. Zawada i A. Szatkowska, tłum.). Oficyna Wydawnicza RYTM.

Niedziałkowski, M. (1990). List Michała Niedziałkowskiego z 10 września 1990 r. do urszulanki SJK w Pniewach. Archiwum Główne Urszulanek SJK w Pniewach.

Sprawozdanie ze stanu szkolnictwa za czas od 1 stycznia do 30 kwietnia 1945 r. (1945). Instytut Polski i Muzeum gen. Sikorskiego w Londynie, zespół: Maszynopisy i rękopisy, sygn. B. 1853.

Stopikowska, M. (2000). Rodzina polska na zesłaniu w ZSRR. Studium pedagogiczne. Stowarzyszenie Współpracy Polska-Wschód.

Theiss, W. (1991). Dzieci syberyjskie. Dzieje polskich dzieci repatriowanych z Syberii i Mandżurii. Uniwersytet Warszawski Wydział Pedagogiczny.

Theiss, W. (2020). Dzieci syberyjskie 1919-2019. Z Syberii przez Japonię i Stany Zjednoczone do Polski (wyd. 2). Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha.

Zaleski, E. (1950). Statistics Polish children 12th May, 1950. Instytut Polski i Muzeum gen. Sikorskiego w Londynie, zespół: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, sygn. A. 11. E/1202.

Opublikowane
2022-06-27
Jak cytować
Chmielewski, W. (2022). Tułacze drogi polskich dzieci. Artykuł recenzyjny. Horyzonty Wychowania, 21(58), 153-163. https://doi.org/10.35765/hw.2022.2158.15