Edytorial: Starość
Abstrakt
Problematyka starości jest obecna w naukach humanistycznychod tysięcy lat. Poczynając od starożytności, starością zajmowali
się już filozofowie greccy, a wśród nich Platon i Arystoteles1,
w Rzymie między innymi Cyceron (106‑43 p.n.e.). Do dzisiaj
można zaobserwować pulsowanie zainteresowania tym okresem
życia człowieka...
Bibliografia
Czapiński J., Błędowski P., Aktywność społeczna osób starszych w kontekście percepcji Polaków. Diagnoza społeczna 2013, Raport tematyczny, Warszawa 2014.
GUS, Prognoza ludności na lata 2008-2035, Warszawa 2008, <http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/PUBL_L_prognoza_ludnosci_na_lata2008_2035.pdf>.
Kotler Ph., Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola, Gebethner i Ska, Warszawa 1994.
Majeran R., Arystoteles o starości, „Vox Patrum” 31(2011), t. 56.
Majkrzak H., Starość człowieka jako problem filozoficzny w myśli klasycznej, „Człowiek w Kulturze” 14(2002).
Zmorzanka A.Z., Platon o starości i ludziach starych, „Vox Patrum” 31 (2011), t. 56.
<http://www.neurologia-praktyczna.pl/a2535/Psychologia-starzenia-sie-
-i-starosci.html> (dostęp: 13.01.2013).
Copyright (c) 2016 Horyzonty Wychowania
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Uwagi dotyczące praw autorskich
Autorzy publikujący w tym czasopiśmie wyrażają zgodę na następując warunki:
- Autorzy zachowują prawa autorskie, przyznając czasopismu prawo do pierwszej publikacji swojego tekstu jednocześnie zarejestrowanego pod numerem licencji CC BY-ND, która pozwala innym na korzystanie z tego tekstu z uznaniem autorstwa tekstu oraz pierwotnej publikacji w tym czasopiśmie.
- Autorzy proszeni są o nawiązywanie odrębnych, dodatkowych porozumień wynikających z umowy, dotyczących dystrybucji opublikowanej w czasopiśmie wersji tekstu nie na prawach wyłączności (np. opublikowanie go w repozytorium instytucji lub w innym czasopiśmie), z potwierdzeniem pierwszej publikacji w tym czasopiśmie.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
