Sharenting – współczesną formą rodzicielskiej narracji
Abstract
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest teoretyczny namysł nad zjawiskiem sharentingu, czyli upowszechniania przez współczesnych rodziców informacji, zdjęć i filmów dotyczących swoich dzieci w mediach społecznościowych. Ten rodzaj aktywności rodzicielskiej, stanowiący swoistą formę narracji, skłania do podejmowania refleksji nad jego istotą, przyczynami i konsekwencjami.
PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy sformułowano następująco: na czym polega zjawisko sharentingu oraz jakie są jego konsekwencje w kontekście wychowania rodzinnego? Wykorzystana będzie metoda analizy i syntezy literatury.
PROCES WYWODU: Zostaną przedstawione zagadnienia związane ze zmianą sposobu pełnienia roli rodzicielskiej w kontekście rozwoju nowych mediów oraz obserwowanej potrzeby współczesnego człowieka, by opowiadać sobie samemu i innym o własnym życiu. Dzisiaj wiele osób upowszechnia swoje doświadczenia związane z rodzicielstwem w mediach społecznościowych. Ten typ rodzicielskiej narracji kształtuje tzw. „cyfrowy profil” dziecka. „Rzeczy” umieszczone w Internecie zwykle pozostają tam na zawsze, zaczynają żyć własnym życiem, na które rodzic nie ma wpływu, i mogą być wykorzystane przeciwko dziecku czy jego najbliższym.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Sharenting jest zjawiskiem powszechnym. Współcześni rodzice tworzą swoistą opowieść w wirtualnej rzeczywistości, dotyczącą życia najmłodszego pokolenia, często bez świadomości skutków, jakie mogą się z tym wiązać.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z dokonanych analiz wynika, że konieczna jest edukacja (medialna) rodziców w zakresie zjawiska sharentingu i konsekwencji, jakie z niego wynikają dla funkcjonowania dziecka teraz i w przyszłości, oraz dalsze badania naukowe w tym obszarze.
References
Bessant, C. (2018). Sharenting: balancing the conflicting rights of parents and children. Communications Law, 23(1), 7-24. Pozyskano z: http://nrl.northumbria.ac.uk/33818/ (dostęp: 19.06.2018).
Błasiak, A. (2017a). E-świat i wychowanie rodzinne. W: E. Dybowska i M. Prucnal‑Wójcik
(red.), Wokół rodziny i dziecka. Wybrane zagadnienia z teorii i praktyki. Kraków: Akademia Ignatianum w Krakowie, Wydawnictwo WAM, 11-36.
Błasiak, A. (2017b). (Nowy) wymiar rodzicielstwa – wybrane aspekty. W: D. Opozda i M. Leśniak (red.), Rodzicielstwo w wybranych zagadnieniach pedagogicznych. Lublin: Katedra Pedagogiki Rodziny Instytutu Pedagogiki KUL Jana Pawła II, Wydawnictwo Episteme, 29-43.
Brosch, A. (2017). Sharenting – nowy wymiar rodzicielstwa? W: H. Krauze‑Sikorska i M. Klichowski (red.), Świat małego dziecka. Przestrzeń instytucji, cyberprzestrzeń i inne przestrzenie dzieciństwa. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 379-387.
Budziszewska, M. (2015). Opowieść „Moi rodzice” w trzech fazach adolescencji i w dorosłości. Analiza narracji tożsamości. Warszawa: Wydawnictwo Liberi Libri.
Burzyńska A. (2008). Idee narracyjności w humanistyce. W: B. Janusz, K. Gdowska i B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 21-36.
Davis, M.M. (2015). Parents on Social Media: Likes and Dislikes of Sharenting. C.S. Mott Children’s Hospital, University of Michigan Health System, Vol. 23, Issue 2, March 16. Pozyskano z: https://mottpoll.org/sites/default/files/documents/031615_sharenting_0.pdf (dostęp: 27.12.2017).
http://123tlumacz.pl/slowa‑roku-2016-najpopularniejsze‑w‑jezyku (dostęp: 27.12.2017).
https://www.bbc.com/news/education-44153754 – ‘Sharenting’ puts young at risk of online fraud – BBC News (dostęp: 02.06.2018). Mróz, B. (2015). Wszystko na sprzedaż? Pułapki i manowce konsumpcjonizmu. Psychologia Ekonomiczna, 7, 25-36.
Nowak‑Dziemianowicz, M. (2016). Walka o uznanie w narracjach. Jednostka i wspólnota w procesie poszukiwania tożsamości. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Oleś, P. (2008). Autonarracyjna aktywność człowieka. W: B. Janusz, K. Gdowska i B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 37-52.
Otero, P. (2017). Sharenting... should children’s lives be disclosed on social media? Arch Argent Pediatr, 115(5), 412-413. Pozyskano z: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28895685/ (dostęp: 13.06.2018).
Pluszyńska, A. (2018). Mamo, tato – pomyśl, zanim wrzucisz coś do sieci. Pozyskano z: http:// wyborcza.pl (dostęp: 06.04.2018).
Sartre, J.P. (1974). Mdłości. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Steinberg, S.C. (2017). Sharenting: Children’s Privacy in the Age of Social Media, 66 Emory L.J. 839. Pozyskano z: https://scholarship.law.ufl.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1796&context=faculty pub (dostęp: 15.06.2018).
Szlendak, T. (2014). Tubylcy z tysięcy subświatów. Socjolog, o tym, jak głęboko sieć odmienia człowieka i społeczeństwo – rozmawia Joanna Podgórska. Ja, my, oni. Poradnik Psychologiczny POLITYKI, t. 16, Wydanie Specjalne nr 9, 6-11.
Szpunar, M. (2016). Kultura cyfrowego narcyzmu. Kraków: Wydawnictwo AGH.
Urbaniak‑Zając, D. (2017). Narracja a biograficzna perspektywa badawcza. Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne, 1(4), 47-62.
Wiatr, M. (2015). Konteksty refleksyjności współczesnych rodziców. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, t. 18, 3(71), 71-82.
Copyright (c) 2018 Anna Błasiak
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
- Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a CC BY-NC-ND licence that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
- Authors are asked to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access). We advise to use any of the following reserach society portals: