Refleksje nad znaczeniem i miejscem narracji w szkole. Wybrane aspekty

Słowa kluczowe: narracja, kompetencja narracyjna, edukacja, terapia, dialog

Abstrakt

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest określenie miejsca i roli narracji w przestrzeni edukacyjno- wychowawczej oraz przedstawienie kluczowych etapów budowania kompetencji narracyjnej.

PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem artykułu jest dokonanie oceny przestrzeni współczesnej polskiej szkoły pod kątem możliwości korzystania z narracji w pracy edukacyjnej i wychowawczej. Przeprowadzono analizę literatury przedmiotu.

PROCES WYWODU: Przedstawiono różne sposoby rozumienia pojęcia narracji. Omówiono korzyści edukacyjne wynikające z wprowadzenia do procesu nauczania myślenia narracyjnego oraz z wykorzystania autonarracji uczniów podczas udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Opisano proces nabywania kompetencji narracyjnej przez uczniów.

WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Myślenie narracyjne oraz autonarracja stanowią niezwykle ważne zasoby, pomocne w prowadzeniu procesu kształcenia i w udzielaniu wsparcia psychologiczno-pedagogicznego. Korzystanie z podejścia narracyjnego wymaga jednakże stworzenia tzw. „bezpiecznej bazy”, to jest przestrzeni dla narracji, co jest wyzwaniem dla szkoły o transmisyjnym podejściu do kształcenia.

WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Narracje zajmują szczególne miejsce w systemie edukacyjnym. Pozwalają zdobywać wiedzę, rozumieć rzeczywistość, ale także siebie. Są medium w komunikacji uczeń – nauczyciel – pedagog – psycholog. Przestrzeń edukacyjna powinna uwzględniać i wzmacniać powyższe funkcje, jak również kłaść nacisk na kształtowanie kompe- tencji narracyjnej. Praca na gruncie edukacyjnym musi skupić się także na diagnozie i usuwaniu barier, które hamują myślenie narracyjne i autonarrację, dzięki czemu można odejść od oceny ucznia na rzecz dialogu.

 

 

Bibliografia

Bruner, J.S. (1986). Actual minds, possible worlds. Harvard University Press.

Chrząstowski, S. (2021). Narracyjna terapia więzi. Przewodnik psychoterapeuty par. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Creswell, J. (2013). Projektowanie badań naukowych. Metody jakościowe, ilościowe i mieszane (J. Gilewicz, tłum.). Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Górska, L. (2008). Podmiot i podmiotowość w wychowaniu. Studium w perspektywie poznawczej pedagogiki integralnej. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Grzegorek, A. (2003). Narracja jako forma strukturyzująca doświadczenie. W: K. Krzyżewski (red.), Doświadczenie indywidualne (s. 209-225). Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jesionowska, A. (2015). Narracja w edukacji. Mazowiecki Kwartalnik Edukacyjny Meritum, 2(37), 23-27.

Jonda, B. i Sacksmann, R. (2016). Koherencja badań biograficznych i analiz biegu życia. Tradycje. Perspektywy. Metody. W: M. Piorunek (red.), Badania biograficzne i narracyjne w perspektywie interdyscyplinarnej. Aplikacje – egzemplifikacje – dylematy metodologiczne (s. 17-44). Wydawnictwo Naukowe UAM.

Józefik, B. (2008). Od cybernetycznej metafory rodziny do dialogu i narracji. W: B. Janusz, K. Gdowska i B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka (s. 459-470). Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Klus-Stańska, D. (2002). Narracje w szkole. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata (s. 189-220). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Klus-Stańska, D. i Nowicka, M. (2014). Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej. Harmonia Universalis.

Krawczyk-Bocian, A. (2019). Narracja w pedagogice. Teoria. Metodologia. Praktyka badawcza. Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

Kulas, P. (2014). Narracja jako przedmiot badań oraz kategoria teoretyczna w naukach społecznych. Kultura i Społeczeństwo, 58(4), 111-130.

Lyotard, J.F. (1997). Kondycja ponowoczesna. Raport o stanie wiedzy. (M. Kowalska i J. Migasiński, tlum.). Fundacja „Aletheia”.

Morgan, A. (2011). Terapia narracyjna. Wprowadzenie (G. Baster, tłum.). Wydawnictwo Paradygmat Fundacja Altkom Akademia.

Nowakowska, A. i Przewłocka, J. (2015). Szkoła oczami uczniów: relacje z nauczycielami i kolegami oraz przemoc szkolna. Instytut Badań Edukacyjnych.

Stemplewska-Żakowicz, K. (1996). Osobiste doświadczenie a przekaz społeczny. O dwóch czynnikach rozwoju poznawczego. Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej.

Teusz, G. (2016). Rzeczywistość budowana słowami. Narracja jako proces współtworzenia tożsamości rodziny polskiej na emigracji. W: M. Piorunek (red.), Badania biograficzne i narracyjne w perspektywie interdyscyplinarnej. Aplikacje – egzemplifikacje – dylematy metodologiczne (s. 157-178). Wydawnictwo Naukowe UAM.

Trzebiński, J. (2002). Narracyjne konstruowanie rzeczywistości. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata (s. 17-42). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Opublikowane
2022-09-29
Jak cytować
Czyż, A., & Sobczak, M. (2022). Refleksje nad znaczeniem i miejscem narracji w szkole. Wybrane aspekty. Horyzonty Wychowania, 21(59), 99-108. https://doi.org/10.35765/hw.2022.2159.11