Antropologia immanentno-transcendentalna dialogu i jej implikacje edukacyjne
Abstrakt
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie głównych założeń antropologii immanentnej i transcendentalnej na bazie personalizmu dialogowego oraz implikacji z tego wynikających dla edukacji.
PROBLEM i METODY BADAWCZE: W artykule poddano analizie krytycznej rozumienie personalizmu dialogowego (M. Buber), antropologii immanentnej i transcendentalnej (K. Rahner, R. Bultmann) i na tej podstawie sformułowano konkretne implikacje dla holistycznego ujęcia człowieka oraz jego procesu edukacyjnego.
PROCES WYWODU: Wychodząc od biblijnego opisu stworzenia człowieka i pierwszego aktu relacyjnego, poprzez personalizm dialogowy i antropologów immanentno-transcendentalnych poszukiwano wpływu takiego rozumienia antropologii, który ujmowałby osobę ludzką całościowo, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru transcendentnego.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki analizy naukowej dowodzą, iż niewłaściwe ujmowanie i rozumienie wymiaru immanentnego i transcendentnego antropologii prowadzi do redukcjonistycznych wizji edukacyjnych, pozbawiając człowieka autentycznego rozwoju.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Trzeba na nowo odkrywać bogactwo wymiaru duchowo-cielesnego człowieka (immanentno-transcendentalnego) w oparciu o edukację kontemplatywną, która powoli zaczyna budzić zainteresowanie wśród pedagogów i filozofów dialogu.
Bibliografia
Buber, M. (1968a). Kształcenie charakteru, tłum. M.Ś., „Znak”. nr 7–8 (169–170). s. 915–926.
Buber, M. (1992). Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Bultmann, R. (1957). Theologie des Neuen Testaments. Tübingen: J.C.B. Mohr (Paul Siebeck).
Coenen, L., Beyreuther, E., Bietenhard, H. red. (1986).
Dizionario dei concetti biblici. Bologna: Edizioni Dehoniane.
Feuerbach, L. (1988). Wybór pism, t.II, Zasady filozofii przyszłości, Warszawa.
Gara, J. (2008). Pedagogiczne implikacje filozofii dialogu. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Jan Paweł II (1995). Encyklika Ut unum sint. Watykan.
Langemeyer, G. (2000). Antropologia teologiczna. Kraków: Wydawnictwo M. Kraków.
Lévinas, E. (1998). Całość i nieskończoność, tłum. M. Kowalska, wstęp B. Skarga. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Pasierbek, W. (2004). Duchowa formacja człowieka wyzwaniem dla humanizmu XXI wieku. W: Człowiek w jednoczącej się Europie, pod red. W. Pasierbka i R. Terleckiego. Kraków: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum” w Krakowie, Wydawnictwo WAM.
Pasierbek, W. (2007). Aktualność transcendentnego charakteru antropologii teologicznej dla pedagogiki. W: Pedagogika wiary, red. A. Hajduk, J. Mółka. Kraków: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum” w Krakowie, Wydawnictwo WAM.
Pasierbek, W. (2016). Jesuit philosophy of contemplative education. W: “Horyzonty Wychowania”. Vol. 15, No. 33,
s. 9-22.
Rahner, K., Vorgrimler, H. (1987). Mały słownik teologiczny. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Rahner, K. (1987). Podstawowy wykład wiary. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Sobór Watykański II, (1967). Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes” (KDK). Poznań: Pallottinum.
Copyright (c) 2019 Wit Pasierbek
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Uwagi dotyczące praw autorskich
Autorzy publikujący w tym czasopiśmie wyrażają zgodę na następując warunki:
- Autorzy zachowują prawa autorskie, przyznając czasopismu prawo do pierwszej publikacji swojego tekstu jednocześnie zarejestrowanego pod numerem licencji CC BY-ND, która pozwala innym na korzystanie z tego tekstu z uznaniem autorstwa tekstu oraz pierwotnej publikacji w tym czasopiśmie.
- Autorzy proszeni są o nawiązywanie odrębnych, dodatkowych porozumień wynikających z umowy, dotyczących dystrybucji opublikowanej w czasopiśmie wersji tekstu nie na prawach wyłączności (np. opublikowanie go w repozytorium instytucji lub w innym czasopiśmie), z potwierdzeniem pierwszej publikacji w tym czasopiśmie.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
